Məbəs günü haqqında ədəbi sözlər
- Ətraflı
- Baxış sayı: 2753
Sözün hərarəti “peyğəmbərlik” qülləsindən qaynaqlanır. “İqrə bi ismi Rəbbikəl ləzi xələq” nidası, peyğəmbərin şəffaf ruhuna ünvanlanır. Quran, əmin və camaatın dərdinə yanan Peyğəmbərin (s) mübarək qəlbinə nazil olur. İbrahimin nəslindən bir kişi peyğəmbərliyə təyin olnuur ki, bir daha Kəbəni büt zinətləridən təmizləsin. Peyğəmbər gəlir ki, Tanrı nurunun təcəllası olsun. Cəbraili üfüqdə aydın görən bir peyğəmbər riqqətə düşən qəlblə dağdan enir. Elə bir peyğəmbər ki, vəhy nidalarnı camaata çatırmaqda yubanmır. Bu zaman Məhəmməd Rəsulullahın adı ərşdə əks-səda verir:
-Ey Məhəmməd!
Allah səni nə qədər sevirmiş ki, fələkləri sənə xatir yaradıb. Ey o şəxs ki, zəhmətin döyüş üçün dərs oldu, ürəyin ilahi vəhyin lövhəsi! Salam olsun sənə ey bəşəri açıq-aşkar azğınlıqqdan xilas etdən, Allah bəndlərini hidayət etmək üçün candan zəhmət çəkən, Allahın hökmlərini və şəriətini bərpa edən! Salam olsun sənə ki, təkAllahlılığı canlandırdın!
Rəbbimə təşəkkür edirəm ki, sənin kimi insanı bizim üçün göndərib!
