Həzrəti-Seyyiduş-Şühəda

 

Mahi Muhərrəm oldu, şəfəqdən çıxıb hilal,

Qılmış əza, töküb üzə xun birlə əşki-al.

Övladi-Mustəfayə mədəd qılmamış Fərat,

Keçirməsinmi yerlərə ani bu infi al?

Çoxdur hekayəti-ələşi-şahi-Kərbəla,

Əlbətdə, çox hekayət olub məvcibi-məlala.

İbrətlə bax qəmi-şühəda şərhin etməyə,

Hər səbzə Kərbəladə açıbdır zəbani-hal.

Təəcdidi-matəmi-şühəda qıldı ruzigar,

Zar ağla, ey könül, bu gün olduqca ehtimal.

 Meydani-çərxi cilvəgahi-dudu-ah qıl,

Görduni-duni güneyi-matəmsiyah qıl.

 Mahi Muhərrəm old, musərrət hərəmdir,

Matəm bu gün şəriətə bir ehtiramdır.

Təcdidi-matəmi-şühəda nəfsiz degil,

Qəflətsərayi-dəhrdə tənbihi-amdir.

Qovğayi-Kərbəla xəbərin səhl sanma kim,

Nəfsi-vəfayi-dəhrə dəlili-təmamdir.

Hər zərrə əşk kim, tökülür zikri-al ilə,

Səyyrəyi-sipəhri-uluvvi-məqamdır.

Hər məddi-ah kimi, çəkilir əhli-beyt üçün,

Miftahi-rövzeyi-dəri-darus-səlamdır.

 

Məhəmməd Füzuli