Cümə03292024

Son yeniləməÇr.ax, 29 Dek 2020 3pm

Burdasız: Əsas səhİfə İslamİ aylar Şə`ban Şəban ayının 5-ci günü

Şəban ayının 5-ci günü

İmam Səccadın (ə) təvəllüdü günü

Hicri təqvimi ilə38-ci il, şəban ayının beşinci günü həzrət İmam Səccad (ə) nurlu Mədinə şəhərində dünyaya göz açdı. (Kəşül-ğəmmə, c. 2, səh. 74)
Onun uca atası həzrət Əba Əbdüllahül- Hüseyn (ə), anası isə üçüncü Yəzdəgirdin qızı həzrət Şəhrəbanudur.  O, doğuş zamanı dünyadan köçdü. Ona görə də onun  saxlamaq,  digər bir dayənin öhdəliyinə düşdü.
Həzrət Əli bin Hüseyn (ə) üçün tarix kitablarında çoxlu ləqəblər yazılıb:
Zeynülabidin, Seyyidül-müttəqin, İmamül-möminin, Səccad, Zeynül-Salihin, Zül-Səfanat, Əl-Əmin.
Şiələr arasında onun Zeynülabdinin və Səccad adları daha çox şöhrət qazanıb. (Əli ibn Hüseynin (ə) həyatı: Cəfər Şəhidi, səh. 8)
İmam Səccad (ə), bərəkətli ömrünün iki ilini Əmirəlmöminin (ə) zamanında, digər qala şərəfli bölümünü İmam Müctəba (ə) və uca məqamlı atası imam Hüseynin (ə) zamanında keçirib. Dərdli Kərbəla hadisəsində atası Hüseyn (ə), qardaaşarı , əmisi, yaxınları və  əshabın şəhadətinin şahidi oldu.
Aşura günündən sonra əsirlər karvani ilə birlikdə Kufə və Şama getdi. Əsirlik dövründə çoxlu əzab-əziyyət çəkdi.
Aşura hadisəsindən sonra vilayət, imamət dərdi İmam Səccadın (ə) çiyninə yükləndi. O həzrət, 25 il, ümmətin hidayəti üçün çalışdı. İmam Səccad (ə), çox çətin ictimai dövrdə - Bəni-üməyyənin zalım hökmdarları hökümət başında olarkən və Həccac Səqəfi kimi şəxs islam məmləkətinin başçısı olduğu zaman camaatın hidayəti üçün çalışırdı. Onun ən əhəmiyyətli təbliği, camaatın əhd-peymaının Allahla bərpa olunmasından (dua) başaldı.
Bəni-üməyyənin saray xadimi (əhli), İbn Şəhab Zəhri, İmam Səccadı (ə) xatırlayarkən ağlayıb deyirdi: “ O,  ibadət edənlərin zinətidir.” (Kəşfül-ğəmmə, c. 2, səh. 86).Dəfələrlə deyirdi: “Əli ibn Hüseyndən (ə) daha bilikli heç vaxt görmədim”. (Seyri-elamül-nəbala, c, 4, səh, 389)
Əhli-sünnənin tanınmış alimlərindən Cahiz, onun haqqında belə yazır:
“ Əli bin Hüseyn (ə) haqqında şiə, mötəzilə, xarici, ammə, xassənin hamı bir fikirdədirlər. Onun başqalarından üttünlüyündə heç biri şübhə etmir.” (Ümdətül-talib, səh. 193)
İmam Səccad (ə) məhrumlara, yoxsullara sədəqə vermək və onlara kömək etmək üçün çox çalışırdı. Yeyəcəyi yeməkdən yoxsullara verməsəydi heç vaxt ondan yeməzdi. Əbu Nəim deyir: Əli ibn Hüseyn (ə), gecələr bir kisə çörək belənə atıb qaranlıqda yoxsullar arasında bölər və buyurardı: “ Gizli sədəqə Allahın qəzəbini soyudur.”  O həzrətin şəhadətindən sonra, çox sayda ailə onun verdiyi infaq və sədəqə ilə dolanırmış. Hətta onlardan bir çoxu onlara yemək çatdıranın kim olduğunu da bilmirdi. Təkcə o həzrət şəhadətə çatdıqdan sonra anladılar. (Hilyətül-övliya, c. 3, səh. 136).
Həzrət Zeynülabidin (ə), elm və helmdə öz əsrinin yeganəsi idi. Belə nəql edirlər ki, bir kişi o həzrətin hüzurunda ona nalayiq söz dedi.  İmam buyurdu: O deyiyin düzdürsə, Allah məni bağışlasın, yalandırsa Allah səni bağışlasın.” O kişi utandı qalxıb həzrətin iki gözünün arasından öpdu və dedi: “ Sənə aid etdiyimdən uzaqsan, (paksan) ,(ö sözə) mən layiqəm. (Mənaqibi-Ali Əbi –Talib (ə), c. 4, səh. 158).

ŞƏRHLƏR

Ehtiyat şifrəsi
Yeniləmə