Üzücü Fatimə qüssəsi

Fatimə cismimin yarısıdır... Fatimə gözümün nurudur... Fatimə mənim qəlbimdir"

Fatimə (s) dünyanın üstün qadını, Peyğəmbərin (s) girami qızı, Əlinin (ə) mehriban həyat yoldaşı, övladlarına məhəbbətli bir ana, hamı üçün fəzilət nümunəsidir.
Fatimə şəxsiyyətinin siması Peyğəmbər (s) kəlamlarında necə də gözəl əks olunur:

Fatimə cismimin yarısıdır... Fatimə gözümün nurudur... Fatimə mənim qəlbimdir... Fatimə mənə ən məhbub və ən əzizdir!..
Fatimə dünyanın ən üstün qadınıdır! Mən behiştin qoxusunu Fatimədən alıram! Fatimənin razılığı mənim razılığım, Fatimənin incikliyi mənim incikliyimdir!

İnsan Fatimə məqamını arışdırıb, onun ilahi simasına Peyğəmbər (s) kəlamlarında tamaşa etdikdə inana bilmir ki, namərdlər ona zülm üçün ittifaqa girsinlər.
Axı kim inana bilər ki, Peyğəmbər (s) sevgisi ilə dolu bir sinə dərd-qəmdə qərq olar, Peyğəmbərin (s) öpdüyü əllər zərbələrə məruz qalar, Həzrətin (s) öpdüyü çöhrə nifaq silləsindən göyərər?!
Zəhra (s) məzlumiyyətini necə dinləmək olar?!
Necə şahid olmaq mümkündür ki, dünyanın ən üstün qadını Peyğəmbərin (s) yeganə yadigarı qəm dolu sinə, yaralı qollar, göyərmiş çöhrə, yaş dolu gözlərlə iki divar arasında fəryadla qabırğaları sınmış, Möhsinin şəhadətə yetmiş halda, şücaətli ərinin məzlumiyyətinə baxa-baxa şəhadət yatağında mələkut aləminə köçməsini gözləsin?!
Necə də acıdır ki, mücahid bir ər, adı Bədr, Ühüd, Xəndək, Xeybər qaranlıqlarını işıqlandırmış, hər zaman qalib, zülfüqarı ilahi qəzəblə zülmətpərəstləri müjdələmiş bir şəxs məzlum, əli-əlüstə səbr edən halda Fatimənin məzlumanə şəhadətini müşahidə etsin.
Bəli, yeri var ki, əli Fatimənin ölümü haqqında desin: Əlinin qəmi həmişəlik, yuxusu yuxusuzluq oldu. («Nəhcül-bəlağə».)
Necə olur ki, əli Fatiməni gecəykən hazırlayıb, torpağa tapşırmalı olur?!
Necə olur ki, Fatiməyə (s) qüsl vermək üçün körpələr gecəykən su daşımalı olur?!
Necə olur ki, Fatimənin (s) məzarı Peyğəmbər (s) Kovsəri imamlar əmanəti, peyğəmbər aramgahının pak ağacı məxfi qalır?!
Zəhra məzlumiyyəti, dünyanın əzəmətli xanımının müsibətli şəhadəti belə olduğu üçün də heç zaman unudulmaz – Cəmadiüs-sani ayının üçüncü günü!
Budur ki, Fatimə (s) məzlumiyyətinin qüssəsi Xeybər fatehi Əlinin (ə) qəddini əydi!

Xanım Zəhranın (s) üzücü son xəbərdarlığı

Siz güman edirsiniz ki, mənə atamdan irs catmır, yoxsa mənimlə atam arasında bir rabitə mövcud deyil? Allahın sizin haqqınızda ayəsi var, mənim atam istisna olunub?! Ey ibn Əbu Qəhafə, Fədəkin cilovunu əlinə al, qiyamət günü cavab verərsən. Allah gözəl hakimdir!

...Xanım Zəhra (s) Allaha həmd-sənadan, əqidə üsulunun bəyanından, bəzi hökmləri sadaladıqdan sonra insanların öhdəsindəki ilahi əmanəti yada saldı. Sonra səqifə hadisəsini, xilafətin qəsb olunmasını, İslamın həqiqi yoldan büdrəməsini tənqidi şəkildə ortaya qoydu. Fədək mövzusuna qayıdıb Fədəyi qəsb edənləri rüsvay edəcək ayələr oxudu. Sonda Ənsara üz tutaraq onlara son xəbərdarlıq etdi:

Ey alicənab insanlar, ey dinin və şəriətin güclü qolları! Siz İslamı mühafizə edərdiniz. Bəs necə oldu ki, mənim haqqıma münasibətdə sizdə süstlük göründü? Mənə zülm olunanda yuxuyamı getdiniz? Atam Peyğəmbər (s) buyurmamışdımı ki, bir şəxsə hörməti onun övladlarına hörmətlə qoruyarlar? Nə tez dəyişdiniz, nə tez burnunuz ovuldu! (Xanım Fatimə (s) bu sözləri kinayə ilə deyirdi. İşarə edirdi ki, ya yolunuzu azmısınız, ya da müdafiə gücünüz yuxdur.) Mənim sizdən istədiyim işə gücünüz var, gücünüzü itirməmisiniz. Deyirsiniz ki, Peyğəmbər (s) öldü, hər şey sona çatdı. Bəli, Peyğəmbərin (s) rehləti böyük müsibət idi. Həzrətin (s) vəfatı ilə ağır süstlük, böyük parçalanmalar yarandı. Bağlılıqlar pozuldu. Peyğəmbərin dünyasını dəyişməsi ilə torpağa zülmət çokdü, günəş və ay qaranlığa çəkildi. Arzular ümidsizliyə döndü. Dağların qəddi əyildi, Peyğəmbər (s) hərimi dağıldı. Peyğəmbər (s) dünyasını dəyişən zaman ona qarşı hörmətsizlik edildi. (Xanım Fatimə (s) ölüm yatağında Peyğəmbərin (s) kağız-qələm istəməsinə məhəl qoyulmamasına və Peyğəmbərin (s) cənazəsi ortada ikən onun qızının qapısına od vurulmasına işarə edirdi.) And olsun Allaha! Bu hadisələrə oxşayan müsibət olmayıb. Bu faciə Allahın kitabında, özü də uca səslə sizə bildirilib. Quran sizə xəbər verib ki, ilahi peyğəmbərlərin başına necə müsibətlər gəlib. Onların ölümü ilahi təqdirdir, İslam Peyğəmbərinin (s) də ölümünün qarşısını almaq olmazdı. Allah buyurur ki, Məhəmməd (s) Allahın rəsuludur, ondan qabaq da peyğəmbərlər olub. Bu peyğəmbərlər dünyasını dəyişəndə, qətlə yetiriləndə siz cahiliyyətə qayıtmalısınız?! Bilin ki, sizin cahiliyyətə qayıdışınız Allaha zərbə vurmaz. Allah möhkəm dayanan və şükür edənləri mükafatlandırar.

Ey Qilə övladları! (Ovs və Xəzrəc Qilə adlı qadının övladları idilər) Siz məni gördüyünüz, səsimi eşitdiyiniz, bir yerdə olduğumuz zaman atamın irsindən məhrum edilim?! Siz hamınız bu məsələdən xəbərdarsınız. (Xanım Fatimə (s) yada salır ki, Peyğəmbərin (s) vəfatından sonra Əli (ə) ilə birlikdə bu insanları vəzifələrinin icrasına dəvət edib.) Sizin gücünüz, silahınız, sipəriniz var. Nə qədər çağırıramsa cavab vermirsiniz. Fəryadım sizə çatır, amma susursunuz. Siz öz cəngavərliyiniz və xeyir işlərinizlə tanınmısınız. Bu sifətlərinizə görə xeyirli sayılaraq biz Əhli-beyt (ə) üçün seçilmisiniz. Siz Peyğəmbər (s) və Allahın dininin müdafiəsi yolunda ərəb başçıları ilə vuruşdunuz, çətinliklərə dözdünüz, düşüncəsiz qövmlərlə mübarizə apardınız. Biz və siz belə olmuşuq. Biz əmr edərdik, siz yerinə yetirərdiniz. Bizim vasitəmizlə İslam hərəkət edər, dövrün bərəkəti cərəyanda olardı. Şirkin burunu ovuldu, şirk zəlil edildi. Yalan və fırıldaq tüğyanı, küfr alovu yatırıldı. Fitnə dalğaları sakitləşdi, ilahi hökumət quruldu.

Bütün bunlardan sonra sizə nə olub? Siz haqqı bəyan edəndən sonra onu gizlədiniz. Addım atandan sonra geriyə qayıtdınız, iman gətirəndən sonra müşrik oldunuz. Vay o qövmün halına ki, əhd-peyman bağlayandan sonra onu pozdu. Qərar çıxardılar ki, Peyğəmbəri (s) Mədinədən uzaqlaşdırsınlar. Sizə qarşı onlar fitnəkarlığa başladı. Onlardan qorxursunuz? Əgər möminsinizsə, Allahdan qorxmağınız daha yaxşıdır. (Yəhudilər Peyğəmbəri (s) mədinədən çıxarmaq istəyirdilər. İndiki vəziyyətdə isə

Peyğəmbərin (s) canişinini, əslində Peyğəmbərin (s) özünü səhnədən çıxarırdılar.

Görürəm ki, siz rahatçılıq, xoş yaşamağa aludə olmusunuz. Siz İslam hökümətini idarə etməyə gücü çatan, İslam ölçüləri və qanunlarını bilən, Allah tərəfindən seçilən bir şəxsi səhnədən kənarlaşdırdınız. Siz rahatçılığı seçdiniz. Asayiş və rahatlığa çəkildiniz. Öz seçdiyiniz bir şeyi kənara atdınız. Sanki yediyiniz ləziz xörəyi qusub qaytardınız. (Həqiqəti qəbul etmişdiniz amma çətinliyə dözməyən cisiminiz ona tab gətirməyib geri qaytardı.) Siz və bütün yer üzündə olanlar kafir olsa Allah hamınızdan ehtiyacsızdır.

Mən bildiyim sözləri dedim. Bilirdim ki, sözüm sizə təsir etməyəcək. Rahat yaşayış sorağındasınız, vəfasızlığı libas kimi geyinmisiniz, qəlbləriniz ona bürünüb. Bu sözləri ruhumun təlatümünə görə dedim. Qəlbim yanırdı. Qəm-qüssə sinəmi parçalayırdı. Dedim ki, xəbərdarlığı başa çatdırım. Onu götürün (xilafət və Fədək) möhkəm bağlayın, bilin ki, bu miniyin beli yara, ayağı axsaqdır. Onun rüsvayçılığı əbədilikdir. Allahın qəzəbi daim onun üzərindədir. Bu minik sizi qəlbləri əhatə edən ilahi alova çatdıracaq. Bilin ki, işiniz Allahın nəzərindədir. Zalımlar tezliklə aqibətlərini anlayacaqlar. Mən sizin Peyğəmbərin (s) qızıyam. Peyğəmbər sizə xəbərdarlıq üçün əzablardan keçdi. Siz istədiyinizi edin, biz də vəzifəmizi yerinə yetirəcəyik. Siz gözləyin, biz də gözləyirik.

Mətn Ayətullah Müctəba Tehraninin dərslərindən götürülüb.

Fatimənin (s) anadan olması və ya əbədi günəşin doğması

Besətdən beş il sonra cəmadiüssani ayının iyirmisində qeybi ruzilərin bəhrəsi yer üzündə təcəlli etdi, Zəhra ulduzu doğuldu. Məhəmməd (s) və Xədicə (s) evi Fatimənin mələkuti nuru ilə işıqlandı. Pak və oxşarsız atadan, pakizə bir anadan bir körpə dünyaya gəldi ki, aləmi sahilsiz kamillik dəryasında qərq etdi. Qısa və bərəkətli ömründə bəşəriyyəti təəccüb və heyrətə gətirdi. Əgər mələklər insan xilqətinin əsrarından xəbərdar olsaydılar, bilsəydilər ki, Adəm nəslindən belə bir əxlaqi fəzilətli, ilahi sifətli insan ərsəyə gələcək, ilahi məhzərdə «Adəmi nə üçün yaratdın?» deyə sual verməzdilər. («Bəqərə» surəsi, ayə 30). Çünki mələklər insan deyildikdə yalnız günahkar və fəsad törədən adamları təsəvvür edirdilər. Onlar insanın Fatimə sayaq uca məqamından xəbərsiz idilər. Qarşısında səcdə qıldıqları Zəhra (s) indi də mələklərin sevimlisidir.
Bu gün söhbət Məhəmməd (s) «kövsərinin» cari olmasından, sahilsiz kamal dəryasının sədasından, nəhayətsiz mələkut rəhmətindən, daim yaşıl qol-budaqlı, dərin kök atmış paklıq şəcərəsinin (ağacının) yüksəlməsindən gedir. «Xoş bir söz kökü yerdə möhkəm olub, budaqları səmaya ucalan gözəl bir ağac kimidir». («İbrahim» surəsi, ayə 24.) Bütün bəşəriyyət onun səmərəsindən faydalanır.
Zəhranın (s) doğum günü kamil insan simasının parladığı, islamın nümunəvi xanımının doğulduğu gündür. İmamətin on bir parlaq ulduzunun anası odur. Bəzi rəvayətlərə görə Zəhra Qədr gecəsidir. Ustadların təbirincə, axı necə də Qədr gecəsi olmasın, məgər on bir natiq, danışan Quran bu gecədə (Fatimədə) nazil olmadımı!
Bu gün söhbət fəzilətlər anasının, dünya qadınlarının tacı, Məhəmmədin (s) gözünün nuru, yarı canı, qəlb meyvəsi Zəhranın viladətindən gedir. Həzrət onun haqqında buyurub: «Atan sənə fəda olsun». Bu gün söhbət əbədi parlaq fəzilət günəşindən, imamət ulduzlarının mehvərindəndir. Zəhra nuru zaman və məkana sığmadığından bu doğulmuş hansı il, hansı günə düşdüyünü araşdırmağa ehtiyac görmürük. Bu tarixçilərin işidir. Buna görə də bu viladətlə bağlı yalnız bəzi nöqtələri xatırlayırıq.

Fatimə necə doğuldu?

İmam Sadiqdən (ə) nəql olunub: Xədicə (s) həzrət Məhəmmədə (s) ərə gedəndə Məkkənin varlı qadınları tərəfindən məzəmmət olundu. Çünki cahiliyyət ənənələrinə görə Xədicə kimi varlı bir qadın Məhəmməd (s) kimi kasıb bir şəxsə uyğun deyildi. Bu səbəbdən də Xədicə (s) tənha qaldı.
Xədicə (s) Fatiməyə hamilə oldu. Fatimə ansının bətndə olan vaxtlarda, anası ilə danışardı, onu səbirli olmağa ruhlandırardı. Xədicə bu məsələni həzrət Məhəmməddən gizlətsə də, bir gün həzrət otağa daxil olanda Xədicənin kiminləsə danışdığını gördü. Peyğəmbərin sualı qarşısında Xədicə məsələni açdı. Həzrət (s) buyurdu: «Cəbrail mənə xəbər verib ki, bu körpə qızdır və mənim nəslim onun vasitəsi ilə davam edəcək. O, imamların, mənim canişinlərimin anası olacaq».
Hamiləlik dövrü başa çatdıqdan sonra doğum məqamı yaxınlaşdıqda Xədicə bəzi Qureyş qadınlarından kömək istədi. Amma müsbət cavab almadı. Bu onu kədərləndirdi. Bu vaxt Xədicə dörd qadın müşahidə etdi. Onlardan biri dedi: «Biz sənin bacılarınıq – Sarə, Asya, Məryəm, Gülsüm (Musanın (ə) bacısı). Allah bizi sənə yardım üçün göndərib». Bəli, dünyanın ən pak qadınları Xədicəyə yardıma gəldi. («Bihar»)
Fatimə (s) doğulanda Məkkənin, eləcə də dünyanın bütün evlərində nuranilik vardı. Zəhra nurunun saçılmadığı guşə yox idi. Əlində teştlər, kovsər dolu qablar on huri otağa daxil oldu. Fatiməni (s) kovsər suyunda çimirib, ağ və ətirli parçalara bürüdülər. Zəhra dilə gəlib, şəhadət kəlmələrini dedi: «Şəhadət verirəm ki, bir Allahdan başqa məbud yoxdur və atam onun peyğəmbəridir».
Fatimə (s) belə doğuldu. Bir günəş doğdu ki, bütün dünyanı nura boyadı və heç zaman qürub etməyəcək.

Fatiməyə ad qoyulması

İmam Sadiqdən (ə) nəql olunub ki, Allah yanında Fatimənin doqquz adı vardır: «Fatimə, Siddiqə, Mübarəkə, Tahirə, Zəkiyyə, Raziyyə, Rəziyyə, Muhəddəsə, Zəhra.»
İmam Rizadan (ə) nəql olunub ki, Allah-təala onu Fatimə adlandırdı. Bəli, ilahi insanların bütün şəni, hətta adları da ilahidir. Necə ki, həzrət Məhəmməd (s), həzrət Yəhya (s), həzrət Məsihin (s) adları Allah tərəfindən buyuruldu. Rəvayətlərdə həzrət Fatimə (ə) üçün başqa adlar da nəql olunmuşdur. O cümlədən Bətul, Hisan, Hürrə, Səyyidə, Üzra, Hura, Ünsiyyə, Məryəm, Kübra, Səmaviyyə, Ümmül Hüseyn, Ümmül Möhsin və s. Ən gözəli isə, Fatimə «Ümmül-fəzail»dir.

Həzrət Fatimə (s.ə) təsbihinin fəzilət və bərəkəti

İmam Sadiq (ə) buyurur: “Hər kim vacib namazdan sonra ayaqlarını cütləməmişdən qabaq Həzrət Fatimənin (s.ə) təsbihini edərsə, Allah onu bağışlayar”.
Mehriban Allah böyük İlahi neməti bəyan etdikdən sonra insanları düz yola hidayət etmişdir. “Buna görə də, Məni yada salın ki, Mən də sizi yada salım. Mənə şükür edin, və küfr və nemətlərimə nankorluq etməyin” (“Bəqərə” 152).
Bu ayədən göründüyü kimi, tərbiyəvi bir məsələyə işarə edilir. “Məni yada salın”, yəni bütün yaxşılıqlar mənbəyi olan Pak Zatı xatırlayın.

Bu yolla öz ruh və canınızı pak edin və Allah rəhmətini qəbul etməsi üçün hazırlayın. Bu Pak Zata diqqət etmək bəndənin bütün fəaliyyətlərini daha xalis, güclü edər.
Allahı zikr etmək ancaq dillə olmur. Məqsəd odur ki, bəndə bütün qəlb və canı ilə Allahın Pak Zatına diqqət etsin. Bu diqqət insanı günahdan saxlayar və itaət etməyə əmr edər.
Muhəmməd ibni Müslim İmam Baqirdən (ə) nəql edir: “Həzrət Fatimənin (s.ə) təsbihi o zikrlərdəndir ki, Allah (ona əmr etmiş və) buyurmuşdur ki, Məni xatırlayın ki, sizi xatırlayım”.
Bu hədisdən belə başa düşürük ki, əgər insan bu təsbihi qəlb diqqəti ilə bir yerdə edərsə, bu zaman bu zikr ən çox zikrlər sırasına girmiş olar.
İmam Sadiq (ə) buyurur: “Hər kim Həzrət Fatimənin (s.ə) təsbihi ilə yatarsa, “Allahı çox yada salan qadın və kişilərdən” olar”.
Allah Təala buyurur: “Ey iman gətirənlər, Allahı çox zikr edin! Ona hər səhər və axşam təsbih deyin”. (“Əhzab” 41-42).
İsmayil ibni Əmmar deyir: “İmam Sadiqdən (ə) soruşdum ki, Allahın Quranda buyurduğu çoxlu zikrin həddi və qədəri nə qədərdir? Buyurdu: “Allahın Rəsulu (s) Həzrət Fatiməyə (s.ə) 34 dəfə təkbir, 33 dəfə təsbih və 33 dəfə həmd deməyini öyrətmişdir. Əgər sən bir dəfə gündüz və bir dəfə də gecə bu işi görsən, həqiqətdə Allahı çoxlu zikrlə yada salmış olarsan”.
Xanım Zəhra (s.ə) təsbihinin fəzilələtləri:
1. İmam Əli (ə) buyurur: “Allaha and olsun ki, o gündən bəri ki, Allahın Rəsulu (s) bu zikrləri mənə öyrətmişdir, onları heç bir zaman tərk etməmişəm”. Bir nəfər soruşur: “Hətta Siffeyn döyüşü gecələrində də tərk etməmisiniz?” Buyurur: “Bəli. Hətta Siffeyn döyüşünün gecələrində də tərk etməmişəm”.
2. İmam Baqir (ə) buyurur: “Allahı həmd və zikr etmək cəhətindən Həzrət Fatimeyi-Zəhra (s.ə) təsbihindən yaxşısı yoxdur. Əgər olsaydı, Peyğəmbər (s) onu Zəhraya (s.ə) əta edərdi”.
3. İmam Baqir (ə) buyurur: “Hər kim Həzrət Fatimənin (s.ə) təsbihini deyərsə, ondan sonra istiğfar edərsə, bağışlanar. Bu, dildə yüz zikrdir. Ancaq əməl tərəzisində min hesab edilir. Şeytanı uzaqlaşdırır və Allahı razı salır”.
4. İmam Sadiq (ə) buyurur: “Hər kim vacib namazdan sonra Həzrət Fatimənin (s.ə) təsbihi ilə yüz dəfə təsbih edərsə, onun ardınca bir dəfə “Lə iləhə İlləllah” deyərsə, bağışlanmış olar”.
5. İmam Sadiq (ə) buyurur: “Hər gün hər namazdan sonra edilən Həzrət Fatimənin (s.ə) təsbihi Allah yanında hər gün qılınan min rükətli namazdan daha sevimlidir”.
Bəli, belə hədislər çoxdur və bunlardan belə başa düşmək olur ki, bu təsbihin dəyəri çox yüksəkdir. Onu deməyin ən yaxşı zamanı, namaz halını dəyişmədən hər vacib namazdan sonradır.