فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَانْتَظِرْ إِنَّهُمْ مُنْتَظِرُونَ
 
ترجمه :
30. پس، از اين كفار و مشركين اعراض فرما، اين‌ها ديگر قابل هدايت نيستند و انتظار داشته باش يوم الفتح را. محققاً آن‌ها هم انتظار چنين روزى را دارند[1] .
 
تفسير :
]دو فرمان به پيامبر 9: اعراض از كفار وانتظار[
(فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ) ارشاد وبيان ودعوت تا مادامى است كه احتمال تأثير داشته باشد، پس از يأس از تأثير، بايد اعراض كرد.
(وَانْتَظِرْ)[2]  وعده الهى را در نصرت دين وانتقام از معاندين (إِنَّهُمْ مُنْتَظِرُونَ) چون قلباً شاك بودند واحتمال چنين روزى را مى‌دادند.
*    *    *
 
تَمَّت سُورةُ السَّجدةِ، والحَمدُ للهِ ربِّ العالمينَ[3]

[1] .  ترجمه ديگر: پس از ايشان روى برتاب ومنتظر باش كه آن‌ها نيز در انتظارند.
[2] .  انتظار : اصطلاحى در سنت شيعى به معناى منتظر ظهور امام دوازدهم بودن وخود را براىظهور او آماده كردن. انتظار در روايات فراوان يكى از وظايف مهم مسلمانان در عصرغيبت دانسته شده ودر روايتى از پيامبر 9 بهترين عمل امت اسلامى خوانده شده است.شيعيان در دعاهاى خود از خداوند مى‌خواهند كه ايشان را جزو منتظران فرج قرار دهد.عالمان شيعه كتاب‌هايى درباره وظايف منتظران نوشته‌اند وپرهيزكارى، پايبندى بهوظايف دينى واميدوارى به نصرت خداوند وپيروزى نهايى حق طلبان را لازمه انتظاروفرج دانسته وتأكيد كرده‌اند كه فرد يا جامعه منتظرِ اصلاح بايد خود صالح باشد. بنابراين،در نظر آنان، اينكه افرادى به بهانه انتظار فرج، تكليف بزرگ دوران غيبت را از خود ساقطتلقى كنند واز قيام به اصلاح ويارى حق سرباز زنند، با برگزيدن انتظار منفى به انتظارمثبت كه همان انتظار واقعى است، پشت كرده واز فرهنگ انتظار فاصله گرفته‌اند. ر. ك :دانشنامه دانش گستر: ج3، ص142، مدخل «انتظار».
[3] .  سوره سجده پايان يافت وحمد وسپاس مخصوص پروردگار جهانيان است.