حضرت على عليه السلام، سخن تازه اى گفتند وحديثى بيان فرمودند. مرد جسورى در نهايت بى شرمى، کلام امام را انکار کرد وحضرتش را تکذيب نمود.
امير مومنان عليه السلام به او فرمودند: آيا نفرينت کنم؟
مرد احمق به قصد جسارت گفت: بله، نفرينم کن.
حضرت زبان به نفرين وى گشودند وبر او خشم نمودند. هنوز مرد بى ادب وهتاک، از جايش حرکت نکرده بود که بى درنگ هر دو چشمش را از دست داد وکور شد.
اين قضيه را حافظ سليمان قندوزى حنفى در صفحه ى 255 کتاب (ينابيع المودة) تحت عنوان (ذکر کشفه وکراماته) ثبت کرده است.