ای چراغ دانشت گیتی فروز
تا قیامت پیشتاز علم روز
آفرینش را كتاب ناطقی
اهل بینش را امامِ صادقی
نور دانش از چراغ علم تو
لاله میروید ز باغ حلم تو
اهل دانش سائل كوی تواند
تشنه كامان لب جوی تواند
خضر در این آستان هویی شنید
بوعلی زین بوستان بویی شنید
قلب هستی شد منیر از این چراغ
بوبصیر آمد بصیر از این چراغ
مكتب فضلت مفضّل ساخته
شورها در اهل فضل انداخته
شعله در دست غلامت رام شد
صبح باطل از هشامت شام شد
آسمان معرفت خاكِ دَرت
سائل درس زُراره پرورت
ای فروغت تافته در سینه ها
روشن از تصویر تو آیینه ها
تا تو هستی پیشوای مذهبم
ذكر حق آنی نیفتد از لبم
مذهبم را بر مذاهب برتری است
ایده و مشی و مرامم جعفری است
از تو دل دریای نور داور است
چون بِحار مجلسی پر گوهر است
شیعه باشد تا قیامت رو سفید
كز تواش پیریست چون شیخ مفید
مشعل تقوا و دینداری ز توست
شیخ طوسی شیخ انصاری ز توست
گوهر بحرالعلوم از بحر توست
ابن شهر آشوبها از شهر توست
مكتبت شیخ بها می پرورد
سید طاووس ها می پرورد
این شعار ما به هر بام و دریست
اهل عالم! مذهب ما جعفریست
ذبیح الله احمدی
اشارات :: آبان 1387، شماره 114
دیدگاهها
خوراکخوان (آراساس) دیدگاههای این محتوا