ای مهر ازلی و نور لم‏یزلی، آفتاب تابان مشرق اندیشه؛ مرد تمام فصل‏ های انسانیت، امام یکه‏ تازان صدق و صداقت؛ جاری‏ ترین تفکر ماندگار شیعه! نور وجودت، به گردباد حوادث، خاموشی گرفت؛ اما فروغ اندیشه ‏ات در جان جهان ماناست.
خاموش کسی است که تو را برنمی‏تابد. مرده باد دلی که خدا را در تو نمی ‏یابد!
ای فرزانه‏ ترین قامت افراشته دین خدا؛ سرچشمه ناب‏ ترین نگاه شیعه! در صبوری سینه‏ ات شکی نیست؛ تو از سلاله سینه سوختگان شریعت شیرین خدایی و پاسدار ویژگی‏ های رفیع اسلام؛ بهشت گوارایت!
صادق آل محمد صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله‏ و سلم
اندیشه ‏ها که مقابل هم قرار می‏گرفتند، نفس‏ها در سینه حبس می‏شد؛ اما از ابتدا، دل‏ها به صدق گفتار تو روشن بود و صادق آل محمد صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله‏ و سلم پیروز همیشه مباحثه‏ ها می‏شد.
در حلقه دانشمندان، همیشه رأی تو جلوه می‏کرد و بر جرگه عشاق، نور تو می‏تابید.
حاشا اگر گمان کنم که لحظه ‏ای نام تو فراموش بشود! تابش خورشید پیشانی‏ ات، کلام صادقانه و نیکویت و روش روشن‏ بینانه ‏ات، همیشه مایه مباهات اندیشه مسلمین خواهد بود.
آقای من! از پس سال‏ها دوری، دلم را به مهر ولایی ‏ات روشن کن!

اشارات :: آبان 1386، شماره 102
سعیده خلیل ‏نژاد

نوشتن دیدگاه