ای مهر ازلی و نور لمیزلی، آفتاب تابان مشرق اندیشه؛ مرد تمام فصل های انسانیت، امام یکه تازان صدق و صداقت؛ جاری ترین تفکر ماندگار شیعه! نور وجودت، به گردباد حوادث، خاموشی گرفت؛ اما فروغ اندیشه ات در جان جهان ماناست.
خاموش کسی است که تو را برنمیتابد. مرده باد دلی که خدا را در تو نمی یابد!
ای فرزانه ترین قامت افراشته دین خدا؛ سرچشمه ناب ترین نگاه شیعه! در صبوری سینه ات شکی نیست؛ تو از سلاله سینه سوختگان شریعت شیرین خدایی و پاسدار ویژگی های رفیع اسلام؛ بهشت گوارایت!
صادق آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم
اندیشه ها که مقابل هم قرار میگرفتند، نفسها در سینه حبس میشد؛ اما از ابتدا، دلها به صدق گفتار تو روشن بود و صادق آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم پیروز همیشه مباحثه ها میشد.
در حلقه دانشمندان، همیشه رأی تو جلوه میکرد و بر جرگه عشاق، نور تو میتابید.
حاشا اگر گمان کنم که لحظه ای نام تو فراموش بشود! تابش خورشید پیشانی ات، کلام صادقانه و نیکویت و روش روشن بینانه ات، همیشه مایه مباهات اندیشه مسلمین خواهد بود.
آقای من! از پس سالها دوری، دلم را به مهر ولایی ات روشن کن!
اشارات :: آبان 1386، شماره 102
سعیده خلیل نژاد