امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:
در هر نفسی كه میكشی باید شكری بجای آوری.
«فی كُلِّ نَفسٍ مِن اَنفاسِكَ شُكرٌ لازِمٌ»
(سفینة البحار، ج 1،ص 710)
امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:
آنگاه كه خدا نعمتی به تو داد و خواستی آن را حفظ كنی باید حمد و شكر خدا را زیاد انجام دهی.
«اذا انعم اللّه علیك بنعمة فاحببت بقاءها فاكثر من الحمد و الشّكر...»
(مجالس السنیه، ج 2، ص 504)
امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:
شكر نعمت پرهیز از كارهای حرام است و شكر كامل این است كه انسان بگوید: «الحمد للّه ربّ العالمین».
«شُكرُ النِّعَمِ اِجتِنابُ المَحارِمِ وَ تَمامُ الشُّكرِ قَولُ الرَّجُلِ اَلحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمین»
(الحقائق، ص 151 و اخلاق شبر، ص 237)
امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:
وجود سه چیز است كه با وجود آن ضرری متوجه انسان نمیگردد: دعا به هنگام سختی، استغفار موقع گناه و شكر به هنگام نعمت.
«ثلاث لایضرّ معهنّ شیء: الدّعاء عند الكرب و الاستغفار عند الذّنب و الشّكر عند النّعمة»
(جامع السعادات، ج 3، ص 192 و اخلاق شبر، ص 236)
امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:.
وقتی موضوعی پیش می آمد كه رسول خدا(صلی الله علیه وآله) را خوشحال میكرد میگفت: خدای را سپاس میكنم بر این نعمت و آنگاه كه موضوعی پیش می آمد كه او را غمناك می ساخت میگفت: حمد مخصوص خدا در هر حال است.
« كان رَسُولُ اللّهِ: اِذا وَرَدَ عَلَیهِ اَمرٌ یَسرُّهُ قالَ اَلحَمد لِلّهِ عَلی هذِهِ النعمَةِ وَ اِذا وَرَدَ عَلَیهِ اَمرٌ یَغتَمُّ بِهِ قالَ اَلحَمدُ لِلّهِ عَلی كُلِّ حالٍ»
(الحقایق، ص 151)