بدانکه بان فستق هندى است ، که از آن روغن میگیرند و از حضرت صادق علیه السلام منقول است که نیکو روغنى است روغن بان .
در حدیث دیگر منقول است که شخصى بآنجناب شکایت کرد از ترکهائیکه در دست و پایش بهم رسیده بود، فرمود که پنبه را بگیر، و روغن بان بر آن بریز، و برناف خود بگذار، و یا روغن را در ناف بریز، آن شخص یک مرتبه چنین کرد، آن آزار از او زایل شد.
بسند معتبر از حضرت رسول صلّى اللّه علیه وآله وسلّم منقول است که هر که روغن بان بر خود بمالد، و در پیش روى شیطان بخوابد بقدرت الهى باو ضرر نتواند رسانید.
از حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام منقول است که برخود بمالید روغن بان ، که آن امان است از هر دردى ، و پیغمبر آنرا استعمال میفرمودند. و از حضرت رسول صلّى اللّه علیه وآله وسلّم منقول است که هیچ چیز براى بدن ، بهتر از روغن زنبق نیست .
در روایت دیگر منقول است که حضرت امام موسى و امام رضا علیهماالسلام ، در بینى میچکانیدند.
در روایت دیگر از حضرت رسول صلّى اللّه علیه وآله وسلّم منقول است که در روغن زنبق منافع بسیار هست ،و در آن شفاى از هفتاد درد هست .
از حضرت صادق علیه السلام نیز مرویستکه در روغن زنبق ، شفاى هفتاد درد است ، و ظاهر آنست که مراد زنبق سفید باشد که آنرا رازقى میگویند.
در بسیارى از احادیث بلفظ رازقى وارد شده است ، که از کلام بعضى ظاهر میشود که زنبق ، یاسمن سفید است .