اشارات :: آذر 1385، شماره 91
محمدکاظم بدرالدین
قلم، در قالب سوگ، به محضری پر جود و کرم شتافته است تا بنای فروغ خویش را از مصالح ماندگار توسل و شفاعت ساخته باشد. کلام، از همین راه دور، به زیارتی دلچسب، همت گماشته است تا ارکان واژگان خود را قوام دهد.
انسان امروز، با عطر فضای کاظمی، رهایی را به تجربه مینشیند.
داغ
امروز فضیلتها در دلهای کاظمینی به اوج میرسند.
امروز شیعیان داغدار، پارهای از دل خویش را در کاظمین میگریند و مرثیهها همیشه مسافتها را درهم میشکنند و مشهد و کربلاو کاظمین را جلوی چشمانت مجسم میکنند.
حریم نور
حال و هوای کاظمین، پر اندوه است. در و دیوار صحن، پذیرای بوسههای اشک ماست. امروز همه جای حرم، غم خانه کرده است. پیاله پیاله اندوه ریختهاند در لحظات حرم. نگاه افلاک میچرخد تا در حریم نهمین نور، قرار یابد.
متن ادبی «شعلهای در دامان دقایق»
- بازدید: 3072