اشارات :: بهمن 1382، شماره 57
نزهت بادی
از آب می‏گویم
که مهر تو را با خود دارد
و از علی علیه‏السلام
صاف و زلال و روشن
چونان خورشید
که ایزد مهرورزی است!
سکوت می‏کنم
تمام عمر
به احترام آن نور مقدس
که شما دو عزیز را به هم پیوند داد
سپر علی علیه‏السلام را دوباره می‏خرم
و پیراهن عروسی‏ات را بازپس می‏گیرم
به ده قطره اشک
که از ته دل جاری شده باشد
هر دو را به آب خواهم سپرد
تا همگان بدانند
که تو و علی علیه‏السلام
عشق را برای همه می‏خواستید
نه خودتان!
عاشق می‏شوم،
فقط با یک شاخه نبات ویک جلد کلام اللّه
به همین سادگی!
مثل تو
که بر سر سفره خالی علی علیه‏السلام نشستی
اما می‏خواهم بگویم
که عشق ساده نیست!
باید تاوانش را پس داد
تاوان پس خواهم داد
هر چه باشد، باکی ندارم!
برای رسیدن به آن انحنای روشن دل،
راه تو را می‏پویم، ای ماه مهربانم!
یا فاطمه علیهاالسلام بنت نبی صلی‏الله‏علیه‏و‏آله !