آنان که با مه آلوده ترین شبها پیمان بسته بودند، آمدند تا آفتاب حقیقت را به تاریکی فرو افکنند. تو آمدی؛ چون ماهی درخشان که کهکشانی از ستاره ها را به همراه دارد. آنان نمیدانستند که سپیده را نفرت تیرگی، کارگر نیست و دستهای سبز بهار را رگبار زرد خزان، فرو ریختن نمیتواند. معاشران حق، به آیه های آبی آسمان تکیه دارند و جز به راستی زبان نمیگشایند.
همراه با چهار دلیل محکم
دست در دست فرزندان آبشار آمدی؛ با اطمینانی که تار و پودت را روشن میکرد. آمدی؛ با چهار نشانه سبز، چهار دلیل محکم که نگاهشان، خانه برانداز توفان جهل و سیاهی بود. آمدی تا حقانیت خورشید را در خواب آلوده ترین چشمها، بشارتی ابدی باشی. روز برمی آید - حتی در هجوم ابرهای بی خبری - و مژده آگاهی و رویش را با خود خواهد آورد.
پرده از چشم های نجرانیان کنار رفت
پس هر کس با تو در مقام مجادله برآید، درباره عیسی بعد از آنکه به وحی خدا به احوال او آگاهی یافتی، بگو بیایید! ما و شما با فرزندان و زنان خود به مباهله برخیزیم تا دروغگویان و کافران را به لعن و عذاب خدا گرفتار سازیم. عطر یقینت که در همه جا پیچید، پردههای تردید از دیدگان بیخبر نجرانیان کنار رفت. آنان دریافتند که تو نیز چون مسیح علیه السلام ، پیامآور مهربان آئینهای و بشارت دهنده رستگاری انسانها.
اشارات :: دی 1385، شماره 92
معصومه داوودآبادی