اشارات :: بهمن 1381، شماره 45
خدیجه پنجی
برخیز ابراهیم! ...
این صدای وحی است که تو را میخواند. ابراهیم! برخیز و تمام دل بستگیات ـ اسماعیل ـ را برای قربانی آمده ساز! تو، در آستانهی امتحان دشواری قرار گرفتهای! باید، دوباره «تبر» به دستگیری و قیام کنی! مگر نه اینکه در یک دل؛ دو عشق نگنجد! برخیز و ذبح عظیمت را، مهیّا کن!
چه انتخاب سختی پیش رو دارد ابراهیم! درهای آسمان باز شده است و کاینات، مبهوت و مضطرب، انتظارِ تصمیم بزرگ وی را میکشند. ساکنان عرش، چشم به قلب و دهان او دوختهاند و آن طرف، «ابلیس»، بیصبرانه و مشتاق، لحظهی فرو ریختنِ وسعت یقین و صبر پیامبر را انتظار میکشد!
و در این میانه، «خدا»، صبورتر از همیشه، وَفای بهترین بندهاش را به تماشا نشسته است.
ابراهیم، سابقهی درخشانی دارد. تاریخ، سرشار از لحظهها و تصاویر ناب و بی بدیلِ عشقِ شورانگیز و عارفانهی او به خداست. کدام آزمون، شرمندهی سربلندی و پیروزیاش نیست و کدام آتش، وامدارِ عمیقِ عشق الهیاش؟!
مناسبتها
متن ادبی «قربانگاه عشق»
- بازدید: 5567