اَلْمُؤْمِنُ يَنْظُرُ بِنُورِ الَّلهِ تَعالى.
(38) سخن آن حضرت در توصيف مؤمن
مؤمن با نور الهى مى نگرد.
قولها في فضيلة حسن الوجه
اَلْبُشْرُ في وَجْهِ الْمُؤْمِنِ يُوجِبُ لِصاحِبِهِ الْجَنَّةَ، الْبُشْرُ في وَجْهِ الْمُعادى يَقي صاحِبَهُ عَذابَ النَّارِ.
(39) سخن آن حضرت در فضيلت خوشروئى
روى خندان نسبت به انسان مؤمن آدمى را به بهشت رهنمون مى سازد، روى خندان در چهره معاند و دشمن آدمى را از عذاب دوزخ نگاه مى دارد.
قولها في ادب الصائم
ما يَصْنَعُ الصَّائِمُ بِصِيامِهِ، اِذا لَمْ يَصُنْ لِسانَهُ وَ سَمْعَهُ وَ بَصَرَهُ وَ جَوارِحَهُ.
(40) سخن آن حضرت در وظيفه روزه دار
روزه دار آنگاه كه زبان و گوش و چشم و اندامش را حفظ ننمايد، روزه اش چه اثرى دارد.