چرا خدا خیلی از دعاهای ما را انجام نمی‌دهد؟
خود خدای مهربان در قرآن، ما را به دعا تشویق کرده و فرموده است «زمانی که بندگان من درباره من می‌پرسند، بگو که من نزدیکم و به دعای دعاکننده وقتی که مرا صدا می‌زند جواب می‌دهم.»
اگر خدا نمی‌خواست به ما کمک کند، به ما نمی‌گفت که دعا کنیم، اما آیا تا به حال فکر کرده‌ای که اگر همه دعاهای ما انسان‌ها برآورده می‌شد، چه اتفاقی می‌افتاد؟
یک کشاورز دعا می‌کند که باران ببارد، اما یک مسافر دعا می‌کند که باران نبارد. شخصی که از دنیا خسته شده است دعا می‌کند که زودتر بمیرد، اما برادر وخواهر و پدر و مادرش که او را دوست دارند، دعا می‌کنند که او زنده بماند، و...
پس می‌بینی که اگر قرار بود خدا همه دعاهای ما را گوش کند، نظم دنیا به هم می‌ریخت. به‌علاوه خیلی از دعاهایی که ما می‌کنیم، به خیر و صلاحمان نیست. او ما را دوست دارد و چون می‌داند که بعضی وقت‌ها درخواست ما به نفع ما نیست، آن را عمل نمی‌کند. مثلاً خیلی از آدم‌ها دعا می‌کنند که به پول و ثروت برسند، اما خدا می‌داند که اگر همه آن‌ها پول‌دار شوند، پولشان را در راه بد خرج می‌کنند. در قرآن آمده که «چه بسیار چیزهایی که شما دوست دارید ولی برای شما بد است.»
پس خدای مهربان، گاهی به خاطر خود ما، دعایمان را گوش نمی‌کند؛ چون او ما را دوست دارد. از این گذشته، خیلی وقت‌ها، خدا دعای ما را مدتی بعد برآورده می‌کند. ما آدم‌ها خیلی عجله می‌کنیم. اگر کمی صبر داشته باشیم، خدا دعای ما را هم برآورده می‌کند.
گاهی هم خدا بهتر از آنچه که از او خواسته‌ایم، به ما می‌دهد؛ مثلاً ما دعا می‌کنیم که یک کتاب کوچک به ما بدهد، اما او کمی دیرتر، چندین کتاب باارزش به ما هدیه می‌دهد، ولی ما چون عجله داریم، فکر می‌کنیم خدا به ما توجه ندارد؛ اما این‌طور نیست.
دعا، گفت‌وگوی دوستانه ما با خداست. این از مهربانی خداست که اجازه داده است تا هر وقت و هر جا که خواستیم، بتوانیم با او حرف بزنیم. این از لطف و رحمت اوست که می‌توانیم خیلی راحت از او درخواست کنیم.
گذشته از این‌ها اگر خدا خواسته تو را انجام ندهد و دعایت را اجابت نکند، باز تو را دست‌خالی بر نمی‌گرداند. خدا به خاطر آن‌که تو با او حرف زده‌ای، حتماً در بهشت به تو پاداش خواهد داد.
خداشناسی قرآنی کودکان، ص47
غلام‌رضا حیدری ابهری
