بدان كه آنچه از اهل بيت عصمت و طهارت(عليهم السلام) در باب زيارت عرفه رسيده از كثرت اخبار و بسيارى فضيلت و ثواب ممكن نيست كه تمام ضبط شود و اشتهار آن مستغنى است از ذكر بعض، لكن ما به جهت تشويق زائرين و تبرّكاً و تيمّناً به ذكر چند حديث اكتفا مى نماييم.
به سند معتبر منقول است از بشير دهّان كه گفت: عرض كردم به خدمت حضرت صادق(عليه السلام)كه: گاه هست حجّ از من فوت مى شود و روز عرفه را نزد قبر امام حسين(عليه السلام)مى گذرانم. فرمود كه: «نيك مى كنى اى بشير، هر مؤمنى كه به زيارت قبر امام حسين(عليه السلام) برود با شناسائى حقّ آن حضرت در غير روز عيد نوشته شود براى او ثواب بيست حج و بيست عمره مقبوله و بيست جهاد با پيغمبر مرسل يا امام عادل. و هركه زيارت كند آن حضرت را در روز عرفه با معرفت حقّ آن حضرت، نوشته شود براى او ثواب هزار حج و هزار عمره پسنديده مقبوله، و هزار جهاد با پيغمبر مرسل يا امام عادل». گفتم: كجا حاصل مى شود براى من ثواب موقف عرفات؟ پس آن حضرت نظر كرد به سوى من مانند كسى كه خشمناك باشد و فرمود كه: «اى بشير هرگاه مؤمنى برود به زيارت قبر امام حسين(عليه السلام) در روز عرفه و غسل كند در نهر فرات، پس متوجّه شود به سوى قبر آن حضرت بنويسد حق تعالى از براى او به هر گامى كه برمى دارد، حجّى كه با همه مناسك به عمل آورده باشد». و چنين گمان دارم كه فرمود: «و عمره اى».
و در احاديث كثيره بسيار معتبر وارد شده كه حق تعالى در روز عرفه اوّل نظر رحمت به سوى زائران قبر حسين(عليه السلام) مى افكند پيش از آن كه نظر به اهل موقف عرفات كند.
و در حديث معتبر از رفاعه منقول است كه حضرت صادق(عليه السلام) به من فرمود كه: «امسال حج كردى؟» گفتم: فدايت شوم زرى نداشتم كه به حج روم، و ليكن عرفه را نزد قبر امام حسين گذرانيدم. فرمود كه: «اى رفاعه هيچ كوتاهى نكردى از آنچه اهل منى در آن بودند; اگر نه اين بود كه كراهت دارم كه مردم ترك حج كنند، هر آينه حديثى براى تو مى گفتم كه هرگز ترك زيارت قبر آن حضرت نكنى».
پس ساعتى ساكت شد و بعد از آن فرمود كه: «خبر داد مرا پدرم كه هركه بيرون رود به سوى قبر امام حسين(عليه السلام) و عارف به حقّ آن حضرت باشد و با تكبّر نرود، همراه او مى شوند هزار ملك از جانب راست و هزار ملك از جانب چپ و نوشته شود براى او ثواب هزار حج و هزار عمره كه پيغمبر يا وصىّ پيغمبر كرده باشد».
و در حديث معتبر ديگر فرمود كه: «هركه پريشان باشد و او را ميسّر نشود حجّت الاسلام، پس برود و روز عرفه را نزد قبر امام حسين(عليه السلام) بگذراند كه آن مجزى است از حجّت الاسلام، و نمى گويم كه از حج مجزى است، مگر از براى كسى كه پريشان باشد. امّا مالدار هرگاه حجّ واجب خود را كرده باشد و خواهد كه حجّ سنّت يا عمره سنّت بكند و شغل دنيايى يا عايقى او را مانع شود برود نزد قبر آن حضرت در روز عرفه، كه او را مجزى است از ادا كردن حج و عمره و مضاعف گرداند حق تعالى ثواب آن را از براى او باضعاف بسيار». راوى پرسيد كه: برابر چند حجّ و چند عمره است؟ فرمود: «آن را نمى توان احصا كرد». پرسيد كه: صد برابر؟ فرمود كه: «كى احصا مى تواند كرد». پرسيد كه: هزار برابر. فرمود: «بيشتر». پس اين آيه را خواند كه مضمونش اين است كه اگر بشماريد نعمت هاى خدا را احصا نمى توانيد كرد آن ها را، به درستى كه خدا واسع العطا و كريم است.
و غير از اين اخبار از احاديث ديگر ذكرشان موجب تطويل كلام است.