سوّم:  آن كه در زاويه شرقى مسجد كوفه موضعى است كه آن را به مختار نسبت مى دهند و عوام را چنان گمان است كه آن جا قبر مختار است، و لهذا چون از عمل محراب امير المؤمنين(عليه السلام)فارغ مى شدند و رو به سوى دكّه حضرت صادق(عليه السلام) كه مى آورند به آن موضع مى گذرند. پس مختار را زيارت مى كنند، و بعد از آن متوجّه مى شوند به مقام حضرت صادق(عليه السلام) و به همين است عمل خدّام آن مسجد شريف، و اين زعم فاسدى است، زيرا كه تا به حال مأخذى از براى آن ديده نشد، بلكه شيخ جليل و محقّق فقيه نجم الدّين ابن نما، كه از مشايخ محقّق و علاّمه(رحمهم الله) شمرده شده در كتاب شرح ثار در احوال مختار فرموده: «قبّة لكلّ من خرج من باب مسلم كالنّجم اللامع»، قبّه مختار براى هر كس كه از درِ مسلم(عليه السلام) بيرون رود مانند ستاره درخشان پيداست. از اين عبارت معلوم مى شود در زمان آن مرحوم قبر مختار ظاهر، و از صحن مسلم هم دور بوده، نه در اين موضع كه الحال معيّن كرده اند. و شيخ مرحوم علاّمه نورى(قدس سره)فرمودند كه: زمانى مبلغى پول قريب به چهار صد تومان بعضى خوانين قاجاريّه از طهران نزد مرحوم خلد آشيان فقيه عصره و علاّمه دهره شيخ عبدالحسين طهرانى  ـ طاب ثراه ـ  فرستاد به جهت تعيين قبر مختار. نوشتند قبر معلوم نيست مصرف ديگر شود. در جواب اصرار بليغ كرد كه بايد در همين محل صرف شود. شيخ مرحوم در مقام تفحّص برآمدند. حقير هم در خدمت ايشان بودم غير از عبارت ابن نما چيزى در دست نيامد، اعراض فرمودند، انتهى.
و از براى قبر مختار كه فعلاً تعيين شده نظير بسيار است از جمله قبر مقداد در شهروان كه ظاهراً از بعض مشايخ عرب باشد، وجلّ عوام را اعتقاد آن است كه مدفن مقداد است و حال آن كه مقداد بن اسود كندى كه از صحابه كبار است، در جُرف كه يك فرسخى مدينه است فوت شد و از آن جا او را حمل كردند به مدينه و در بقيع دفنش نمودند، و غير ذلك كه مقام را مناسب با ذكرش نيست، و اللّه العالم.