مقاله ها

بدان كه مستحبّ مؤكّد است در حقّ قاطبه مردم، به خصوص حجّاج، مشرّف شدن به زيارت روضه مطهّره و آستانه منوّره فخر عالميان حضرت سيّد المرسلين محمّد بن عبد اللّه صلوات اللّه و سلامه عليه و آله، و ترك زيارت آن حضرت باعث آن مى شود كه در روز قيامت در حقّ او جفا شود.
و شيخ شهيد اوّل در كتاب دروس فرموده كه اگر مردم ترك زيارت آن حضرت كنند بر امام است كه ايشان را مجبور كند به رفتن به زيارت آن حضرت، زيرا كه ترك زيارتشان موجب جفاى محرّم است.
و شيخ صدوق(رحمه الله)در كتاب علل الشّرايع و عيون الاخبار به روايت معتبر از حضرت صادق(عليه السلام)نقل كرده كه فرمود: «هر گاه احدى از شما حج كرد بايد كه حجّش را ختم كند به زيارت ما، زيرا كه اين از تمامى حج است».
و نيز در خصال روايت كرده از حضرت امير المؤمنين(عليه السلام)كه فرمود: «تمام كنيد حجّ خود را به زيارت حضرت رسول(صلى الله عليه وآله)كه ترك زيارت آن حضرت بعد از حج، جفا و خلاف ادب است، و شما را امر به اين كرده اند و برويد به زيارت چند قبرى كه حق تعالى، حقّ آن ها وزيارت آن ها را بر شما لازم گردانيده است، و نزد آن قبرها از حق تعالى طلب روزى كنيد».
و نيز در كتاب عيون اخبار الرّضا(عليه السلام) از اباصّلت هروى روايت شده كه گفت: به خدمت حضرت امام رضا(عليه السلام)عرض كردم كه: چه مى فرمايى يابن رسول اللّه در حديثى كه اهل حديث روايت مى كنند، كه مؤمنين در بهشت زيارت مى كنند پروردگارشان را از منازل خودشان. ـ كنايه از آن كه معنى حديث اگر درست باشد چيست، با آن كه متضمّن است چيزى را كه به حسب ظاهر با اعتقاد حقّ درست نمى آيد؟ ـ پس حضرت جواب او را فرمودند به اين طريق كه: «اى ابا صّلت، حق تعالى پيغمبرش محمّد(صلى الله عليه وآله) را افضل گردانيد از جميع خلقش از پيغمبران و ملائكه، و طاعت او را اطاعت خود، و بيعت او را بيعت خود و زيارت او را زيارت خود شمرده است چنانچه فرموده:
(مَنْ  يُطِعِ  الرَّسُولَ  فَقَدْ  اَطَاعَ  اللّهَ)و فرمود: (إِنَّ  الّذِيْنَ  يُبَايِعُوْنَكَ  إِنَّما يُبَايِعُونَ  اللّهَ  يَدُ  اللّهِ  فَوْقَ  اَيْدِيْهِم)  و حضرت رسول(صلى الله عليه وآله)فرموده كه: هركه مرا
زيارت كند در حال حيات يا بعد از فوت چنان است كه حق تعالى را زيارت كرده باشد...» الخ.
و حِمْيَرى در قرب الإسناد از حضرت صادق(عليه السلام) روايت كرده كه فرمود: «رسول خدا(صلى الله عليه وآله)فرموده: هركه مرا زيارت كند در حيات من يا بعد از فوت من، شفيع او گردم در روز قيامت». و به روايت كامل الزّياره: «در جوار من باشد در روز قيامت». و به سندهاى معتبر چنانچه در علل و كامل است از حضرت صادق(عليه السلام)روايت شده كه: «رسول خدا(صلى الله عليه وآله)فرمود: هركه به سوى مكّه آيد براى حج و مرا زيارت نكند در مدينه، در روز قيامت جفا مى كنم او را، و هركه به زيارت من بيايد شفاعت من براى او واجب مى شود، و هركه واجب شود او را شفاعت من، بهشت براى او واجب مى گردد». و به روايت كامل: «و هركه در حرم مكّه يا حرم مدينه بميرد او را در قيامت حساب نكنند، و مانند هجرت كننده به سوى خدا مرده باشد، وروز قيامت با شهيدان بدر محشور شود».
و به چندين سند معتبر نيز در همان دو كتاب از آن حضرت منقول است كه حضرت امام حسن(عليه السلام) از حضرت رسول(صلى الله عليه وآله) پرسيد كه: «كسى كه تو را زيارت كند چه ثوابى دارد؟ فرمود كه: اى فرزند، هركه مرا زيارت كند در حال حيات يا بعد از ممات من، يا پدر يا برادرت را زيارت كند يا تو را زيارت كند لازم است بر من كه او را در روز قيامت زيارت كنم، پس خلاص گردانم او را از گناهانش و او را داخل بهشت گردانم». و در كامل الزّياره از امير المؤمنين(عليه السلام)روايت كرده كه رسول خدا(صلى الله عليه وآله)فرمود: «هركه زيارت كند مرا بعد از فوت من، چنان است كه مرا زيارت كرده باشد در حيات من، و من گواه و شفاعت كننده او باشم در روز قيامت». و نيز به سند معتبر از علىّ بن الحسين(عليهما السلام) روايت كرده كه حضرت رسول(صلى الله عليه وآله) فرمود كه: «هركه قبر مرا زيارت كند بعد از موت من چنان است كه هجرت كرده باشد به سوى من در حيات من، و اگر نتوانيد كه به زيارت من آييد، از دور به من سلام بفرستيد كه به من مى رسد».
و نيز به سند معتبر از حسن بن جهم روايت كرده كه گفت: به خدمت حضرت امام رضا(عليه السلام)عرض كردم كه: بفرماييد كدام بهتر است: مردى كه حج كند و به مدينه نرود يا به زيارت پيغمبر(صلى الله عليه وآله)برود و به مكّه نرود؟ پس آن حضرت به من فرمود كه: «شما در اين باب چه مى گوييد؟» عرض كردم كه: ما زيارت حضرت امام حسين(عليه السلام) را چنين، يعنى بهتر از حج مى دانيم، چگونه زيارت حضرت رسول(صلى الله عليه وآله)را بهتر ندانيم. پس حضرت فرمود: «الحال كه اين را گفتى و بدان كه حضرت ابو عبد اللّه ـ يعنى حضرت صادق(عليه السلام)ـ روز عيدى در مدينه بود پس رفت به زيارت حضرت رسول(صلى الله عليه وآله) و بر آن حضرت سلام كرد و فرمود كه: ما بر اهل همه شهرها فضيلت داريم، خواه مكّه و خواه غير مكّه، به سبب زيارت و سلام ما بر رسول خدا(صلى الله عليه وآله)».
و شيخ طوسى(رحمه الله) در تهذيب از يزيد بن عبد الملك روايت كرده، و او از پدر و جدّش كه گفت: به خدمت حضرت فاطمه(عليها السلام)مشرّف شدم. پس آن حضرت ابتدا فرمود به سلام بر من، پس از من پرسيد: «براى چه آمده اى؟» عرض كردم: از براى طلب بركت و ثواب. فرمود كه: «خبر داد مرا پدرم ـ و اينك حاضر است ـ كه هركه بر او و بر من سه روز سلام كند حق تعالى بهشت را از براى او واجب مى گرداند». گفتم: در حيات او و شما؟ فرمود: «بلى و هم چنين بعد از موت ما».
علاّمه مجلسى فرموده كه: در حديث معتبر از عبد اللّه بن عبّاس منقول است كه حضرت رسول (صلى الله عليه وآله)فرمود كه: «هركه حضرت امام حسن(عليه السلام) را در بقيع زيارت كند قدمش بر صراط، در روزى كه قدمها از آن لغزد، ثابت مى باشد». و در مناقب از حضرت صادق(عليه السلام)روايت شده كه فرمود: «هركه مرا زيارت كند گناهانش آمرزيده مى شود و فقير و پريشان نمى ميرد». و در تهذيب از حضرت امام حسن عسكرى(عليه السلام) منقول است كه: «هركه زيارت كند امام جعفر صادق(عليه السلام) و پدرش حضرت باقر(عليهما السلام) را، آزار چشم نكشد و بيمارى و دردى به او نرسد و مبتلا به بلاى بدى نشود تا بميرد».
و ابن قولويه(رحمه الله) در كامل حديث طولانى از هشام بن سالم از حضرت صادق(عليه السلام)روايت كرده كه از جمله فقرات او اين است كه: مردى به خدمت حضرت صادق(عليه السلام)شرفياب شد و عرض كرد كه: آيا زيارت بايد كرد پدرت را؟ فرمود: «بلى». عرض كرد: چه چيز است از براى زائر. فرمود كه: «بهشت از براى اوست اگر اعتقاد به امامت او داشته باشد و متابعت او كند». عرض كرد: كسى كه اعراض ] و روى گردانى [ كند از زيارت آن حضرت چه خواهد داشت؟ فرمود: «حسرت خواهد داشت در روز حسرت، كه روز قيامت است...» الخ.
و احاديث اين باب بسيار است و ما را همين مقدار كافى و وافى است.

نوشتن دیدگاه