مؤلّف گويد كه:  نسبت ايّام به حجج طاهرين(عليهم السلام) به حسب اعمال و اورادى كه بايد متوسّل شد به آن ها در نزد ايشان به جهت رسيدن به منافع داخليّه و خارجيّه، دنيويّه و اُخرويّه و دفع كردن بلاهاى آسمانى و زمينى و شرور شياطين انسى و جنّى مختلف رسيده است. امّا در توسّل به حضرت رسول و ائمّه(عليهم السلام)به وسيله نماز و هديّه كردن نماز به ايشان پس چنان است كه مذكور شد. و امّا به وسيله زيارات و توسّل به سلام و ثنا گويى و مدحت سرايى، پس به نحوى كه سيّد ابن طاووس در كتاب جمال الاُسبوع ذكر نموده، شنبه منسوب است به حضرت رسول(صلى الله عليه وآله)، و يكشنبه به امير المؤمنين(عليه السلام)، و دوشنبه به امام حسن و امام حسين(عليهما السلام)و سه شنبه به حضرت امام زين العابدين و امام محمّد باقر و امام جعفر صادق(عليهم السلام)، و چهار شنبه به حضرت امام موسى و امام رضا و امام محمّد تقى و امام على نقى(عليهم السلام)، و پنجشنبه به امام حسن عسكرى(عليه السلام)، و روز جمعه منسوب است به امام عصر حضرت حجة بن الحسن صاحب الزّمان  ـ صلوات اللّه عليه ـ  و به اسم اوست، و آن روزى است كه ظاهر خواهد شد در آن، و براى هر روز زيارتى ذكر نموده و در هر يك از آن ها اشاره شده به اين مطلب كه امروز روز شما است و من در اين روز ميهمان شمايم و پناه به شما آوردم مرا ضيافت كنيد و پناه دهيد، و اين ترتيب مطابق است با دو روايت كه هر دو از حضرت هادى(عليه السلام)رسيده يكى را شيخ صدوق(رحمه الله) از صقر بن ابى دلف و ديگرى را قطب راوندى(رحمه الله)از ابى سلمان بن ارومه نقل نموده اند، و ذكر خبر و زيارت منافات با اختصار دارد. طالبين از موضعش اخذ نمايند. و نيز مستور نماند كه چنانچه از براى ايّام هفته و ساعات روز تقسيمى است نسبت به ائمّه(عليهم السلام) از براى ايّام ماه نيز تقسيمى است منسوب به ايشان كه در هر روز بايد خوانده شود تسبيحى كه مختصّ است به آن حجّت كه آن روز منسوب به اوست. و طالبين رجوع به دعوات راوندى كنند

نوشتن دیدگاه