و بدان كه زيارت قبور مسلمين ثواب بسيار و اجر بى شمار دارد و فوايد عظيمه بر آن مترتّب است و باعث عبرت و آگاهى و زهد و بى ميلى به دنيا و رغبت در آخرت مى شود، و در وقت اندوهِ بسيار و شادىِ بسيار بايد به قبرستان رفت، و بايد كه انسان در قبرستان عبرت بگيرد از ايشان تا حلاوت دنيا از دلش بيرون رود و شهد كالاى دنيوى در كامش تلخ شود، و تفكّر كند در فناى دنيا و تقلّب احوال آن، و به خاطر بياورد كه او نيز عن قريب مثل ايشان خواهد گشت و دستش از عمل كوتاه، و باعث عبرت ديگران شود.
معروف است كه هارون الرّشيد، بهلول عاقل را در رهگذرى ديد بر اسب نى سوار شده با كودكان بازى مى كرد. هارون پيش رفته و سلام كرد و التماس پندى نمود. بهلول گفت: «اَيُّها الأَميرُ هذِهِ قُصُورُهُمْ وَهذِهِ قُبُوْرُهُمْ» يعنى مشاهده قصرها و عمارت هاى پادشاهان گذشته و ملاحظه قبور ايشان، تو را از براى پند بس است، در آن ها نظر كن و از ايشان عبرت گير، چه آن قوم كه هم از ابناى جنس تو بوده اند عمرى در اين قصرها چون تو بساط عيش و نشاط گسترده، و اكنون در اين گورهاى پرمار و مور خفته و خاك حسرت بر سر كرده اند. فرداست كه بر تو نيز همين ماجرا رود و آفتاب حياتت به مغرب ممات رسد، تخت دولتت به تخته تابوت مبدّل شود و بستر خاك جانشين جامه خواب مخمل گردد. انديشه كن كه از آن همه حشمت و جاه چه در دستت خواهد ماند و آن همه عظمت و جبروت چه فايده بحالت خواهد رساند.