سوّم: آن كه بخواند در عقب نماز مغرب و هم چنين عقب نماز عشاى آن شب و عقب نماز صبح و عقب نماز عيد: اَللّهُ أكْبَرُ اَللّهُ أكْبَرُ * لا اِلهَ اِلاّ اللّهُ وَاللّهُ أكْبَرُ * اَللّهُ أكْبَرُ وَلِلّهِ الْحَمْدُ عَلى ما هَدانا * وَلَهُ الشُّكْرُ عَلى ما اَوْلانا.
چهارم آن كه چون نماز مغرب و نافله آن را خواند دست ها را به سوى آسمان بلند كند و بگويد: يا ذَا الْمَنِّ وَالطَّوْلِ * يا ذَا الجُودِ * يا مُصْطَفِيَ مُحَمَّد وَناصِرَهُ * صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَاغْفِرْ لي كُلَّ ذَنْب اَحْصَيْتَهُ وَهُوَ عِنْدَكَ في كِتاب مُبين. پس به سجده رود و صد مرتبه در سجده بگويد: «اَتُوبُ اِلَى اللّهِ» پس هر حاجت كه
دارد از حق تعالى بخواهد كه إن شاء اللّه تعالى بر آورده خواهد شد.
پنجم: زيارت حضرت امام حسين(عليه السلام)است وفضيلت زيارت آن حضرت و كيفيّت آن در اين شب در باب چهارم ] صفحه 155 [ مذكور شد به آن جا رجوع شود.
تكبيرات در عقب نماز
- بازدید: 1890