شيخ طوسى فرموده كه روايت شده است كه آن نماز چهار ركعت است، مثل نماز حضرت امير المؤمنين(عليه السلام)به دو سلام و در هر ركعت بعد از سوره «حمد» پنجاه مرتبه «سوره قل هو اللّه احد» مى خواند و بعد از سلام تسبيح مى كند به تسبيح زهرا(عليها السلام)و مى گويد:
سُبْحانَ  اللّهِ  ذِي  الْعِزِّ  الشّامِخِ  الْمُنيفِ * سُبْحانَ  ذِي  الْجَلالِ  الْباذِخِ الْعَظيمِ * سُبْحانَ  ذِي  الْمُلْكِ  الْفاخِرِ  الْقَديمِ * سُبْحانَ  مَنْ  لَبِسَ  الْبَهْجَةَ وَالْجَمالَ * سُبْحانَ  مَنْ  تَرَدّى  بِالنُّورِ  وَالْوَقارِ * سُبْحانَ  مَنْ  يَرى  اَثَرَ  النَّمْلَةِ فِي  الصَّفا * سُبْحانَ  مَنْ  يَرى  وَقْعَ  الْطَّيْرِ  فِي  الْهَواءِ * سُبْحانَ  مَنْ  هُوَ  هكَذا وَلا  هكَذا  غَيْرُهُ.
و سيّد ابن طاووس(رحمه الله)نماز ديگرى از كتب قمّيين نقل كرده از براى روز اوّل ذى الحجّه به اين طريق كه پيش از زوال به نيم ساعت بر خيزد، دو ركعت بجا آورد در هر ركعت «حمد» را يك مرتبه و هر يك از «قل هو اللّه» و «آية الكرسى» و «انّا انزلناه» را ده مرتبه بخواند.
و نيز نقل كرده كه هركه از ظالمى بترسد در اين روز بگويد: «حَسْبي  حَسْبي  حَسْبي مِنْ سُؤالي  عِلْمُكَ  بِحالي.»  حق تعالى كفايت كند شرّ آن ظالم را از او.
و در روز هفتم اين ماه، به قول كفعمى و شهيد وفات حضرت باقر العلوم محمّد بن علىّ(عليهما السلام)واقع شده، و در تقويم المحسنين است كه در اين روز حضرت موسى بر ساحران غلبه فرمود.
روز هشتم: روز ترويه است در اين روز حجّاج نيّت حجّ تمتّع كنند و محرم شده از مكّه به سمت منى و عرفات روند; ودر اين روز حضرت مسلم بن عقيل(عليه السلام)در كوفه ظاهر شده و از مردم بيعت گرفت; و روزه اش فضيلت بسيار دارد و از حضرت صادق(عليه السلام)مروى است كه روزه اش كفّاره شصت سال است.
و شب نهم: از ليالى متبرّكه است و از حضرت رسول(صلى الله عليه وآله)منقول است كه در اين شب دعا مستجاب است و كسى كه آن شب را به عبادت به سر آورد اجر صد و هفتاد سال عبادت دارد و آن شب شبِ مناجات با قاضى الحاجات است، و توبه توبه كننده در اين شب قبول است. و از براى اين شب دعايى از حضرت صادق(عليه السلام)مروى است كه اوّلش: «اَللّهُمَّ يا شاهِدَ كُلِّ نَجْوى» است از فيض خواندن آن محروم نبايد شد.