بدان كه شب و روز جمعه را امتياز تامّ است از ساير ليالى و ايّام به مزيد رفعت و شرافت و نباهت.
از رسول خدا(صلى الله عليه وآله)روايت شده كه: «شب جمعه و روز جمعه بيست و چهار ساعت است، و در هر ساعت حق تعالى شش صد هزار كس را از جهنّم آزاد كند». و از حضرت صادق(عليه السلام)وارد شده كه: «هركه بميرد ما بين زوال روز پنجشنبه تا زوال روز جمعه، خدا پناه دهد او را از فشار قبر». و نيز از آن حضرت منقول است كه: «جمعه را حقّى و حرمتى عظيم هست، پس زنهار كه ضايع نگردانى حرمت آن را و تقصير مكن در چيزى از عبادت حق تعالى در آن روز و تقرّب جو به سوى خدا به عمل هاى شايسته، و ترك نما جميع محرمات خدا را; زيرا كه خدا ثواب طاعات را مضاعف مى گرداند و عقوبت گناهان را محو مى نمايد، و درجات مؤمنان را در دنيا و عقبى بلند مى گرداند و شبش در فضيلت مانند روز است، اگر توانى كه شب جمعه را زنده دارى به نماز و دعا تا صبح بكن. به درستى كه خداوند عالم در شب جمعه ملائكه را براى مزيد كرامت مؤمنان به آسمان اوّل مى فرستد كه حسنات ايشان را زياده گردانند و گناهان ايشان را محو كنند و حق تعالى واسع العطا وكريم است».
و نيز در حديث معتبر از آن حضرت مروى است كه گاه هست كه: «مؤمن دعا مى كند براى حاجتى و حق تعالى قضاى حاجت او را تأخير مى كند تا آن كه در روز جمعه حاجت او را برآورد و براى فضيلت جمعه مضاعف گرداند». و فرمود كه: «چون برادران يوسف(عليه السلام)از حضرت
يعقوب(عليه السلام)استدعاى طلب آمرزش گناهان خود كردند گفت: (سَوْفَ  أَسْتَغْفِرُ  لَكُمْ  رَبِّي)
يعنى بعد از اين استغفار خواهم كرد براى شما از پروردگار خود. حضرت فرمود كه: تأخير كرد كه در سحر شب جمعه دعا كند تا مستجاب گردد».
و نيز از آن حضرت مروى است كه: «چون شب جمعه مى آيد ماهيان دريا سر از آب بيرون مى آورند و وحشيان صحرا گردن مى كشند و حق تعالى را ندا مى كنند كه: پروردگارا، ما را عذاب مكن به گناهان آدميان».
و از حضرت امام محمّد باقر(عليه السلام)منقول است كه: «حق سبحانه و تعالى امر مى نمايد ملكى را كه در هر شب جمعه از بالاى عرش ندا مى كند، از اوّل شب تا آخر شب از جانب ربّ اعلى كه: آيا بنده مؤمنى هست كه پيش از طلوع صبح براى آخرت و دنياى خود مرا بخواند تا من دعاى او را مستجاب كنم؟
آيا بنده مؤمنى هست كه پيش از طلوع صبح از گناه خود توبه كند پس من توبه او را قبول كنم؟
آيا بنده مؤمنى هست كه من روزى او را تنگ كرده باشم و از من سؤال كند كه روزى او را زياد گردانم پيش از طلوع صبح، پس روزى او را گشاده گردانم؟
آيا بنده مؤمن بيمارى هست كه از من سؤال كند پيش از طلوع صبح كه او را شفا دهم، تا او را عافيت كرامت كنم؟
آيا بنده مؤمن غمگين محبوسى هست كه پيش از طلوع صبح از من سؤال كند كه او را از زندان رها كنم، و غمش را فرج دهم پس دعايش را مستجاب كنم؟
آيا بنده مؤمن مظلومى هست كه از من سؤال كند، پيش از صبح براى دفع ستم ظالم تا من از براى او انتقام بكشم و حقّش را به او برگردانم؟ پيوسته اين ندا مى كند تا طلوع صبح».
و از حضرت امير المؤمنين(عليه السلام)منقول است كه: «حق تعالى جمعه را از همه روزها برگزيده و روزش را عيد گردانيده. و شبش را مثل روزش گردانيده».
و از جمله فضيلت روز جمعه آن است كه هر حاجت كه در آن روز از خدا سؤال كنند برآورده مى شود، و اگر جماعتى مستحقّ عذاب شوند، چون شب جمعه و روز جمعه را دريابند و دعا كنند خدا آن عذاب را از ايشان برمى گرداند، و امور مقدّره را حق تعالى در شب جمعه مبرم و محكم مى گرداند، پس شب جمعه بهترين شب ها و روزش بهترين روزها است.
و از حضرت صادق(عليه السلام)روايت شده كه: «بپرهيزيد از گناه در شب جمعه كه عقوبت گناهان در آن شب، مضاعف است، چنانچه ثواب حسنات مضاعف است. و هركه معصيت خدا را در شب جمعه ترك كند حق تعالى گناهان گذشته او را بيامرزد. و هركه در شب جمعه معصيتى را علانيه
] و به طور آشكار  [بكند، حق تعالى او را به گناهان جميع عمرش عذاب كند و عذاب اين گناه را بر او مضاعف كند».
و به سندهاى بسيار معتبر از حضرت امام محمّد باقر(عليه السلام)منقول است كه: «آفتاب طالع نگرديده است در روزى كه بهتر از روز جمعه باشد، و چون مرغان در روز جمعه به يكديگر بر مى خورند، سلام مى كنند و مى گويند: امروز روز شايسته اى است».
و به سند معتبر از حضرت صادق(عليه السلام)منقول است كه: «هركه روز جمعه را دريابد، بايد كه به كارى به غير از عبادت مشغول نگردد، زيرا كه در آن روز خدا گناه بندگان را مى آمرزد و رحمت خود را بر ايشان نازل مى گرداند». و فضايل شب و روز جمعه زياده از آن است كه در اين مختصر ذكر شود.