بدان كه از جمله اوقات شريفه، وقت بين الطّلوعين است و اخبار بسيارى از اهل بيت(عليهم السلام)در فضيلت اين وقت و تحريص بر عبادت و ذكر و تسبيح در آن روايت شده است; و در بعض اخبار تعبير شده از اين وقت به ساعت غفلت، چنانچه از حضرت باقر(عليه السلام)منقول است كه: «ابليس لعين لشكرهاى خودش را متفرّق و پهن مى كند در دو وقت: در حين غروب آفتاب و حين طلوع آن، پس بسيار ياد كنيد خدا را در اين دو ساعت كه هر دو ساعت غفلت است و پناه بجوييد به خدا از شرّ ابليس و لشكرش و در پناه خدا در آوريد كودكان خود را در اين دو ساعت; زيرا كه آن دو ساعت غفلت است».
و بدان كه خواب در اين وقت مكروه است. و نيز از حضرت باقر(عليه السلام)مروى است كه: «خواب در وقت صبح، شوم است و روزى را منع مى كند و رنگ را زرد و متغيّر مى كند، و اين خواب هر ] انسان [ شومى است، به درستى كه حق تعالى روزى ها را در مابين طلوع فجر تا طلوع آفتاب قسمت مى كند، پس بپرهيزيد از خواب كردن در اين وقت».

نوشتن دیدگاه