و بعد از فراغ از اين اعمال برمى خيزى به جهت خواندن دو ركعت نماز غفيله و در ركعت اوّل
بعد از حمد  مى خوانى آيه: (وَذَا  النُّونِ  اِذْ  ذَهَبَ  مُغاضِباً  فَظَنَّ  اَنْ  لَنْ  نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادى  فِي  الظُّلُماتِ  اَنْ  لا  اِلهَ  اِلاّ  اَنْتَ  سُبْحانَكَ  اِنّي  كُنْتُ  مِنَ الظّالِمينَ فَاسْتَجَبْنا  لَهُ  وَنَجَّيْناهُ  مِنَ  الْغَمِّ  وَكَذلِكَ  نُنْجِي  الْمُؤْمِنينَ).
و در ركعت دوّم مى خوانى آيه:
(وَعِنْدَهُ  مَفاتِحُ  الْغَيْبِ  لا  يَعْلَمُها  اِلاّ  هُوَ  وَيَعْلَمُ  ما  فِي  الْبَرِّ  وَالْبَحْرِ وَما تَسْقُطُ  مِنْ  وَرَقَة  اِلاّ  يَعْلَمُها  وَلا  حَبَّة  في  ظُلُماتِ  الاَْرْضِ  وَلا  رَطْب وَلا يابِس  اِلاّ  فِي  كِتاب  مُبين).
و در قنوت مى خوانى اين دعا را:
اللّهُمَّ  اِنّي  أَسْألُكَ  بِمَفاتِحِ  الْغَيْبِ  الَّتي  لا  يَعْلَمُها  اِلاّ  اَنْتَ  اَنْ  تُصَلِّيَ عَلى مُحَمَّد  وَآلِ  مُحَمَّد  وَاَنْ  تَفْعَلَ  بي  كَذا  وَكَذا([1]).
پس مى گويى: اللّهُمَّ  اَنْتَ  وَلِيُّ  نِعْمَتي * وَالْقادِرُ  عَلى  طَلِبَتي * تَعْلَم حاجَتي فَاَسْألُكَ  بِحَقِّ  مُحَمَّد  وَآلِهِ  عَلَيْهِ  وَعَلَيْهِمُ  السَّلامُ  لَمّا  قَضَيْتَها  لي.
و حاجت خود را مى طلبى.
و روايت شده كه هركه اين دو ركعت نماز را ما بين مغرب و عشا بخواند، و بخواند اين دعا را و بخواهد حاجت خود را حق تعالى به او عطا فرمايد آنچه را كه خواهد.
و چون شفق پنهان شود اذان و اقامه مى گويى از براى نماز عشا به همان آدابى كه در سابق گذشت. پس شروع كن به خواندن فريضه عشا با آداب و شرايط، و سزاوار است آن كه طول دهى قنوت را و تعقيب آن را، زيرا كه وقت وسعت دارد، پس مى خوانى در تعقيب، دعاهاى مشتركه بين صبح و شام را.
_______________________
[1].  به جاى و ان تفعل بي كذا حاجت مى خوانى.