و در وقت خواب سرمه بكش هفت ميل، چهار ميل، در چشم راست و سه ميل در چشم چپ; و در وقت سرمه كشيدن مى خوانى اين دعا را:
اللّهُمَّ  اِنّي  أَسْألُكَ  بِحَقِّ  مُحَمَّد  وَآلِ  مُحَمَّد  اَنْ  تُصَلِّيَ  عَلى  مُحَمَّد  وَآلِ مُحَمَّد  وَاَنْ  تَجْعَلَ  النُّورَ  في  بَصَري * وَالْبَصيرَةَ  في  ديني * وَالْيَقينَ  في قَلْبي  *وَالاِْخْلاصَ  في  عَمَلي * وَالسَّلامَةَ  في  نَفْسي * وَالسَّعَةَ  في  رِزْقي * وَالشُّكْرَ لَكَ اَبَداً  ما  اَبْقَيْتَني * اِنَّكَ  عَلى  كُلِّ  شَيْء  قَديرٌ.
و سزاوار است آن كه ترك كنى خواب بين الطّلوعين و خواب بعد از عصر را و چون خواستى بخوابى، چراغ را خاموش مى كنى و رو به قبله مى خوابى، و در بامى كه اطرافش ديوار نداشته باشد نمى خوابى، و خوابى كه ديدى براى هر كس نقل مكن; مگر آن كه عالم و ناصح و مهربان باشد، و تفاصيل اين مقام در كتب ديگر خود ذكر نموده ام و اين مختصر را گنجايش بيش از اين نيست.