رمز و عظمت آیه "إِیَّاک نَعْبُدُ وَ إِیَّاک نَستَعِینُ"
پرسش:
شنیده¬ام که بسیاری از شهیدان و علمای بزرگ در موقع نماز وقتی به آیه "إِیَّاک نَعْبُدُ وَ إِیَّاک نَستَعِینُ"می¬رسیدند درحالتی عجیب و روحانی می¬رفتند و گریه آنها به عرش می¬رسیده است.همینطور در نماز امام زمان(عج) این آیه در هر رکعت صد بار خوانده می¬شود، تفسیر این آیه چیست که اینقدر با اهمیت است؟
پاسخ:
در این آیه نکات فراوانی نهفته است مانند این نکات:
1) عبودیت یعنی بندگی. عبد یعنی مملوک که لازمه آن ذلت و خضوع در مقابل مالک است.
نمی¬گوییم خدایا تو را می¬پرستیم بلکه می¬گوییم فقط تو را می¬پرستیم که معنایش توحید در عبادت است و فقط از تو یاری می¬جوییم یعنی توحید در افعال. و چون انسان می¬بیند که نمی¬تواند حق توحید را ادا کند این جمله را با سوز و گداز بر زبان جاری می¬کند. در حقیقت حتی بندگی هم از ما برنمی¬آید لذا در بندگی نمودن از خدا کمک می¬خواهیم.در این آیه خدا را خطاب می¬کنیم و معلوم است وقتی مملوک و عبد، خود را محضر مالک و رب می¬یابد چه حالی به او دست می¬دهد و برای اینکه(خود را) در مقابل(خدا) مطرح نکند(ما) می¬گوید.
2) رمز عظمت این آیه آن است که ترجمان توحید عملی و توحید افعالی و عبادی می¬باشد و به درستی تنها اندکی از انسانها می¬توانند مصداق واقعی این معنا باشند. ما در زندگی روزمره خود هرچند به زبان استعانت از خداوند می¬جوییم، ولی معمولا چشم به اسباب طبیعی و غیر طبیعی داریم، اما اولیاء الهی و موحدان واقعی دیده¬ای می¬یابند که از اسباب ظاهری گذر می¬کند و جز حضرت حق مؤثری را نمی¬یابند و تمام ممکنات و آثار آنان را عین ربط و تعلق به خداوند و حضرت حق می-بینند و به همین جهت غیر از خدا کسی را نمی¬بینند تا او را عبادت کنند یا از او استعانت جویند.
3) تکرار زبانی بعضی از اذکار که مضامین عالی دارد اگر با دقت و توجه باشد نوعی تلقین به قلب آدمی است و او را به قبول آن مضمون وادار می¬کند و چون توحید را از عقیده به عمل رساندن تمرین و تلقین و تکرار لازم دارد این آیه تکرار می¬شود و در مثل نماز امام زمان سلام الله علیها صد بار تکرار می¬شود.
علاوه این که، توحید عملی و عبادی مراتبی دارد که ممکن است انسان با تکرار این معانی به مراتب بالاتری دست یابد.

نوشتن دیدگاه