مقاله ها

افتادن تو از اسب،  در خیمه کرده تاثیر
از داغ خود جوانا، کردی برادرت پیر
من دستهایت عباس، از خاک بر گرفتم
داغت شکست پشتم، اکنون تو دست من گیر
* * * * * * * * *
كربلا لبریز عطر یاس شد
نوبت جانبازی عباس شد
* * * * * * * * *
ای اهل حرم میر و علمدار نیامد، علمدار نیامد
سقای حسین سید و سالار نیامد، علمدار نیامد
* * * * * * * * *
تنها نه فرات که هفت دریا می سوخت
از تشنگیت تمام دنیا می سوخت
باران سما ز سرنوشتش گله داشت
روزی كه جگر گوشه ی زهرا می سوخت
* * * * * * * * *
ای که حاجت ز حسین می طلبی دقت کن!
پرچم شاه به سوی حرم عباس است!
* * * * * * * * *
به يكتايي قسم يكتاست عباس به مردي شهره دنياست عباس
اگر چه زاده‌ ام‌البنين است وليكن مادرش زهراست عباس

* * * * * * * * *

گویند که در روز قیامت علمدار شفاعت زهراست
علم فاطمه دست قلم عباس است . . .
در کلاس عاشقی عباس غوغا می کند
در دل هر عاشقی عباس مأوا می کند
هر کسی خواهد رود در مکتب عشق حسین
ثبت نامش را فقط عباس امضا می کند

* * * * * * * * *
به یكتایی ، قسم یكتاست عباس
به مردی شهره دنیاست عباس
اگر چه زاده‌ ام‌البنین است
ولیكن مادرش زهراست عباس
* * * * * * * * *
ای لشکر حق را سر و سردار اباالفضل
وی دست علی در صف پیکار اباالفضل
هم خون حسین بن علی در تن پاکت
هم روح تو در پیکر ایثار اباالفضل
* * * * * * * * *
دلداده ذریه زهراست عباس
جان بر کف میدان عاشوراست عباس
باب الکرم، باب الولا، باب الحوائج
باب الحسین و کعبه دل هاست عباس
* * * * * * * * *
زخم تنش آیات ایثار و شهادت
قرآن ز پا تا سر، ز سر تا پاست عباس
عالم به سویش می برد دست توسل
با آن که خود در علقمه تنهاست عباس
* * * * * * * * *
بعد از حسین بن علی تا صبح محشر
بر هر شهیدی سید و مولاست عباس
شیر حسین بن علی ، شمشیر حیدر
مرآت یاسین، مظهر طاهاست عباس

* * * * * * * * *
فرمانده بی لشکر و سردار بی دست
سقای عطشان بر لب دریاست عباس
یک آسمان غیرت، هزارانش ستاره
نقش زمین در دامن صحراست عباس
* * * * * * * * *
آه، عموی آب‏های دنیا! دهان خشکت را بر لبان اقیانوس‏ها بگذار، تا سیرابشان کنی از آن‏چه نتوانستی به سه ساله‏ هایی چشم به راه، بنوشانی
* * * * * * * * *
این کیست کربلا را، چون کوه طور کرده؟
زهرا مگر از این دشت یا رب! عبور کرده؟
بر روی ماه عباس، این جلوه حسین است
آری، قمر ز خورشید، خود کسب نور کرده
* * * * * * * * *
ای «راز رشید» ام‏ البنین! عشق در تو به بلوغ رسید، آن هنگام که زاده شدی و خاک از آن روز که خون تو را مکید، تبدار است

نوشتن دیدگاه