يحيي فرزند امّ طويل نقل كرده است روزي جواني گريان نزد حسين (ع) آمد امام (ع)‌ فرمود چرا گريه مي‌كني؟ جوان گفت مادرم فوت كرده است و با اينكه داراي اموالي بود، وصيت نكرده و به من امر كرده است اقدامي نكنم تا خبر آن را به شما برسانم
امام (ع) فرمود برخيزيد تا نزد مادر اين جوان برويم پس همگي برخاستيم و با امام تا خانه آن زن رفتيم امام (ع) مقابل در ايستاد و دعا فرمود كه خداوند او را زنده كند تا وصيّت نمايد
خداوند، او را زنده كرد ناگهان زن از جاي خويش برخاست و تشهّهد گفت و در حالي كه به حسين (ع) نگاه مي‌كرد، گفت اي مولاي من ! داخل خانه شو و مرا امر فرما
حضرت، وارد خانه شده، كنار او نشست و فرمود وصيّت كن، خداوند تو را رحمت كند زن وصيّت كرد و سپس جان سپرد
__________________________
بحارالانوار ج44، ص180، ح3

نوشتن دیدگاه