جنگ صفين از جنگهاي بزرگي است كه در زمان خلافت علي(ع) سالهاي 33 يا 38 هـق بين سپاه علي(ع) و سپاه معاويه، در سرزمين صفين نواحي شام واقع شد
نخستين كاري كه معاويه انجام داد، اين بود كه گفت «چون عثمان را تشنه كشتند، آب را بر سپاه علي(ع) ببنديد» همين دستور انجام شد و سپاه معاويه مركز آب را گرفتند
اين كار به فرماندهي «ابوايوب اعورسلمي» بود كه قرارگاه خود را در كنار شاه‌راه آب قرار داده بود
اين موضوع باعث شد كه آب به سپاه علي(ع) نرسد و تشنگي بر سپاهيان چيره گردد چندين گردانِ سواره نظام، از سوي علي(ع) به طرف آن مركز رفتند تا آب‌راه را بگشايند، ولي موفق نشدند و باز گشتند
در اين وقت، امام حسين(ع) كه 33 سال داشت، نزد پدر رفت و اجازه خواست كه خود، همراه جمعي به ميدان بروند حضرت علي(ع) به او اجازه داد
آن بزرگوار، همراه جمعي از سواران، به سوي قرارگاه ابو ايوّب روانه شد و آنچنان عرصه را بر او تنگ كردند كه ابو ايّوب و همراهانش، ناگزير، گريختند و شريعه آب به دست امام حسين(ع) و همراهانش افتاد سپس آن حضرت نزد پدر آمد و جريان را به عرض رساند اين نخستين فتحي بود كه در جنگ صفين انجام گرفت
_____________________
نفائس الاخبار ص418