کوتاه و گویا

(زمان خواندن: 1 - 2 دقیقه)

حسین جان! ای چراغ هدایت و ای کشتی نجات! شکوه رضایت و تسلیم و بندگی‌ات در برابر خدا، همه ذرات عالم را مبهوت لحظه لحظه عاشورا و صحنه صحنه کربلایت کرده است.

ای جان شیرین رسول! تو پنجمین آیه آل‌کسا و گواه حقانیت نبی در روز مباهله‌اى. از ازل تا ابد، ترنّم نام تو، گره از کار فروبسته اهل عالم گشوده است.
میلاد ریحانه رسول خدا، معنی آیه تطهیر، سرور شهیدان و آزادگان، اباعبدالله الحسین مبارک باد!
کدامین مکتب آزادگی است که در محضر مربی بزرگ شرافت و آزادمردی سر تعظیم فرود نیاورد و حسین را قامت بلندبالای ایثار و انسانیت نخواند؟
ای پرورده دامان رسول! ای تأویل سوره فجر! ای محبوب‌ترین وجود زمینی نزد اهل آسمان! به یُمن میلاد فرخنده‌ات، شفیع دستان خالی‌مان در محضر رسول خدا باش!
حسین(ع)، محبوب قلب‌های مردم بود. در نهایت فروتنی و سادگی زندگی می‌کرد. همه ساله پیاده به حج می‌رفت. به عیادت بیماران می‌شتافت. انفاقش بی‌مانند بود. دعوت فقیران را رد نمی‌‌کرد و آنها را به میهمانی فرا می‌خواند. همچنین کیسه‌های غذا را به در خانه محتاجان و بیوه‌زنان و یتیمان می‌برد.
در زمان خلافت پدرش، در صحنه‌‌های سیاسی و نظامی نقشی فعال داشت. در زمان امامت برادرش، امام حسن(ع)، لحظه‌ای از پیروی و حمایت او دست نکشید و آن‌گاه که وعده الهی فرا رسید، برای ادای وظیفه و شهادت در راه خدا لحظه‌ای درنگ نکرد.
اشارات :: مرداد 1388 - شماره 123