کوتاه و گویا

(زمان خواندن: 1 - 2 دقیقه)

در غیاب تو چه خوبی‌ها و چه نعمت‌هایی که غایبند.
تو غایب نیستى؛ ما غایبیم و به حضور تو راه نداریم.
وقتی تو نیستى، بودن این همه حادثه, دردی از تنهایی بشر دوا نمی‌کند.
دعا کن که خدا این همه دعای فرج را مستجاب کند.
باید غصه‌ها و دردهای تو را به جان بخریم تا دردهایمان درمان شوند.
شاید بارها خواسته‌ای بیایی و گناهی آمدنت را به تأخیر انداخته است.
تو بیش از خود ما فرج را انتظار می‌کشى.
هیچ شام سیاهی نیست که به سپیده ختم نشود، حتی شب فراق تو... .

در رهت به انتظار صف به صف نشسته‌اند
کاروانی از شهید، کاروانی از بهار
گر باد فتنه هر دو جهان را به هم زند
ما و چراغ چشم و ره انتظار دوست
هر روز بی‌تو روز مباداست
آیا صبر خدا به سر نیامده تا تو را بیاورد؟
گم‌گشته دیار محبت کجا رود؟
نام حبیب هست و نشان حبیب نیست...
غمِ «انتظار» روی تمام غم‌های عالم را سپید کرده!
ما برای آمدن تو دعا می‌کنیم تو برای دعای ما آمین بگو.
تو وعده محتوم خداوند هستی و خداوند «لایخلف المیعاد».
دلم گرفته برای تو و نمی‌دانم
که این غروب، غروب سه‌شنبه یا جمعه‌است؟
‌بگذار اندوه‌های تو را ما بگیریم, مبادا چشمان نازنین تو تر شود.
خدایا گناهانم را ببخش؛ همان‌گناهانی که قلب مولایم را به درد می آورد.
انتظار برای آنان که عاشقند, تنها راه چاره است.
انسان‌ها در کنار همند, ولی تنها هستند؛ چون تو نیستى... .
ـ بر گذرگاه این موسم
ـ شمیم درود
ـ نسیم بدرود
ـ حضور آبی چمکران
ـ آهنگ سپید رویش
ـ خلوتکده سکرآور ماه
ـ از هنوز تا درگاه یار
ـ عطر بیکرانه نیاز
ـ آدینه و موعود
اشارات :: خرداد 1388 - شماره 121