نه چنان است كه خلقى چشم انتظار ظهور حضرت مهدى(عليه السلام) و عملى گشتن وعده هاى الهى به دست او باشند ولى او خود بى خبر از اينهمه اشتياق، رها از هر دغدغه اى، گوشه آسايشى براى خويش گزيده و نسبت به درد و رنج و شكنج شيعه و يارانش بى تفاوت و بى احساس، روزگار غيبت را سپرى سازد!
او علاوه بر آنكه از اوضاع و احوال منتظرانش آگاه است.( [12] ) و در مراعات حال آنان كوتاهى نمى كند و يادشان را از خاطر نمى برد( [13] )، خود نيز در حالت انتظار به سر مى برد.
او چشم انتظار اذن خداست( [14] )، تا از پرده غيبت بدر آيد و خورشيد جمال خويش را بى هيچ حجابى به جهانيانِ در ظلمت نشسته بنماياند.
او چشم انتظار فرمان پروردگار است( [15] ) تا با سلاح عقل و علم و عطوفت ـ و نه با شمشير فقط ـ همه دلها را مسخّر خويش گرداند و همه سرزمين ها را به زير سلطه دين و عدالت در آورد.
او چشم انتظار آسايش دوستان و مواليان خداست.( [16] ) تا در سايه حكومت توحيدى او از رنج انتظار بياسايند و از فتنه هاى دوران غيبت رهايى يابند و با استمداد از علم و عدالت او قلّه هاى كمال را يكى پس از ديگرى در نوردند.
همين چشم انتظارى هاى امام زمان(عليه السلام)است كه نيمه شب ها خواب را از چشمان مباركش مى گيرد و اشك سوزانش را برگونه هاى مقدّسش جارى مى سازد و ناله و ندبه اش را باعث مى گردد.
«اللّهمَّ طال الانتظار، و شَمُتَ بنا الفجّار، وصَعُبَ علينا الانتصار.»( [17] ) «بار خدايا ! انتظار طولانى شد و مورد نكوهش كافران قرار گرفتيم و يارى نمودن ما يكديگر را، مشكل گرديد.»
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
[12] ـ «انّا يحيط علمنا بأنبائكم ولايعزُبَ عنّا شىٌ من اخباركم». بحار، ج 53، ص 175.
[13] ـ مدرك پيشين.
[14] ـ خدايا بر مهدى(عليه السلام) درود فرست كه قيام كننده به امر تو و نهان شده در ميان خلق تو و منتظران اذن توست (والمنتظر لاذنك)، بحار، ج 99، ص 102.
[15] ـ «اللّهم صلّ على وليك المنتظر أمرَكَ» خدايا بر وليّت كه منتظر فرمان توست درود فرست (بحار، ج91، ص 17).
[16] ـ خداوندا بر وليّت امام زمان(عليه السلام) كه منتظر فرج و آسايش اولياى توست درود فرست (مدرك پيشين).
[17] ـ بحارالأنوار، ج 102، ص 103.