ثُمَّ جَعَلَ فِي يَدَيْكَ مَفاتِيحَ خَزائِنِهِ ، بِما أَذِنَ لَكَ فِيهِ مِنْ مَسْأَلَتِهِ ، فَمَتَى شِئْتَ اسْتَفْتَحْتَ بِالدُّعاءِ أَبْوابَ نِعْمَتِهِ وَاسْتَمْطَرْتَ شَابِيبَ رَحْمَتِهِ ، فَلا يُقَنِّطَنَّكَ إِبْطَاءُ إِجابَتِهِ ، فَإِنَّ الْعَطِيَّةَ عَلى قَدْرِ النِّيَّةِ ، وَرُبَّمَا أُخِّرَتْ عَنْكَ الاْءِجابَةُ لِيَكُونَ ذلِكَ أَعْظَمَ لِأَجْرِ السّائِلِ ، وأَجْزَلَ لِعَطاءِ الامِلِ ، وَرُبَّما سَأَلْتَ الشَّيْءَ فَلا تُؤْتاهُ ، وَأُوتِيتَ خَيْراً مِنْهُ عاجِلاً أَوْ اجِلاً ، أَوْ صُرِفَ عَنْكَ لِما هُوَ خَيْرٌ لَكَ ، فَلَرُبَّ أَمْرٍ قَدْ طَلَبْتَهُ فِيهِ هَلاكُ دِينِكَ لَوْ أُوتِيتَهُ ، فَلْتَكُنْ مَسْأَلَتُكَ فِيما يَبْقى لَكَ جَمالُهُ ، وَيُنْفى عَنْكَ وَبالُهُ ، فَالْمالُ لا يَبْقى لَكَ ، وَلا تَبْقى لَهُ .
پس خداوند كليدهاى گنجينه‏هاى خود را در دست تو قرار داده و به تو رخصت دعا عطا فرمود . هرگاه اراده كردى مى‏توانى با دعا ، درهاى نعمت خدا را بگشايى تا باران رحمت الهى بر تو ببارد . هرگز از تأخير اجابت دعا نااميد مشو ، زيرا بخشش الهى به اندازه نيت آدمى است . گاه در اجابت دعا تأخير مى شود و اين تأخير موجب پاداش بيشتر و افزون شدن عطا مى‏شود . چه بسا چيزى را درخواست مى‏كنى ولى به تو داده نمى‏شود ؛ اما در آينده‏اى نزديك ( دنيا ) يا دير ( آخرت ) بهتر از آن به تو داده خواهد شد . گاه به علت امرى كه مصلحت تو در آن است ، دعايت به استجابت نمى‏رسد و گاهى چيزى را مى‏خواهى كه تباهى دين تو در آن است . پس بايد چيزى بخواهى كه نيكى‏اش بماند و سختى را از تو دور كند . ثروت دنيا براى تو بر جاى نمى‏ماند ، و تو نيز براى آن باقى نخواهى ماند .