خانواده

زنانى كه حريم ارزشمند خود را پاس ندارند و با خودآرايى و نشان دادن زيور و جاذبه‏هاى خود در برابر نامحرمان حاضر شوند، طبيعتاً مردان عادى به دنبال آنها خواهند بود، در نتيجه خودآرايى  و زيباسازى زن در خانه را تحت الشعاع خود قرار داده و جاذبه آن را در نظر شوهرش از بين مى‏برد، به خصوص اين كه با گذشت زمان و هم‏نشينى زن و شوهر در كنار يك‏ديگر، جذابيت تزيين و آرايش زن در نزد مرد طبيعتاً كاهش پيدا مى‏كند.
بنابراين زنانى كه با فروش رايگان زيبايى‏ها و جاذبه‏هاى خدادادى، نظر مردان نامحرم جامعه را به خود جلب مى‏سازند، در واقع مشغول خلع سلاح خود و هم نوعان خويش مى‏باشند، كه نتيجه آن تخريب يا تضعيف حرمت آنان است، مگر زنان عفيف و محجبه كه از نعمت شوهر  عفيف و با تقوا برخوردار باشند.
در مقابل، جامعه‏اى كه از زينت عفاف و حيا و پوشش كامل زنان و غيرت مردان برخوردار باشد و نمايش جاذبه‏هاى زنان محدود به خانه و همسر باشد، از يك سو ارزش و منزلت و موقعيت زنان در نظر مردان فوق العاده بالا مى‏رود و از سوى ديگر قدرت ميل و حرص مردان به جاذبه‏ها و زيبايى‏هاى زنان عفيف خود افزايش مى‏يابد. مردان از آن‏جا كه در خارج خانه به زنان دسترسى ندارند، طبيعتاً به همسران خويش و جاذبه‏هاى آنان جذب مى‏شوند كه همين امر سبب گران‏بها شدن آنها، تداوم داشتن محبوبيت آنان و استحكام خانواده خواهد بود و به قول ويل دورانت: «آن‏چه بجوييم و نيابيم عزيز و گران‏بها مى‏گردد، زيبايى يك شى‏ء ـ چنان كه خواهيم ديد ـ بستگى به قدرت ميل به آن شى‏ء دارد، ميلى كه با ارضا و اقناع ضعيف مى‏شود، با منع و جلوگيرى قوى مى‏گردد».[1]
-------------------------------------------
[1] ـ لذات فلسفه: ص 130.