خانواده

توجه به اين قانون كلى و طبيعى لازم است كه هر عمل و حركتى برخلاف طبيعت و فطرت و ساختار وجودى انسان باشد ضربه‏اى است بر جسم و روح انسان؛ يعنى در نظام هستى، هر چيزى داراى قوانين خاص خود است، از بزرگ‏ترين پديده‏هاى جهان تا كوچك‏ترين آنها و حتى موجودات مجرد و غيرمادى از قوانين خاصى برخوردارند. روح ملكوتى انسان نيز داراى ويژگى‏ها و قوانين و اساس نامه‏اى است كه هيچ‏كس اطلاع كامل به آنها ندارد، جز خالق انسان و پيشوايان دين عليهم‏السلام كه متصل به علم بى‏نهايت اويند.
لذا تنها مكتبى كه همه تعليمات و دستورهايش مطابق با قوانين و اساس نامه روح انسان مى‏باشد، مكتب الهى اسلام است؛ به همين جهت عمل به آنها باعث شكوفايى استعدادهاى اصيل و توانايى‏هاى بالقوه آدمى است و مخالفت  با آنها مبارزه با ساختار وجودى خود و ضوابط مربوط به روح آدمى است كه نتيجه‏اى  جز ضربه‏هاى سنگين و چه بسا غير قابل جبران بر شخصيت خويش ندارد و با توجه به قانون «الجسم والروح يتعاكسان»؛ كه جسم و روح در همديگر تأثير مى‏گذارند، هر عمل خوب يا بد نه تنها در روح انسان تأثير دارد، بلكه در جسم هم ـ از طريق روح ـ اثر مى‏گذارد. در نتيجه جسم سالم در پرتو روح سالم است و بالعكس. بهداشت روح و جسم مستلزم توجه كامل به قوانين خويشتن است.
بر اين اساس اولاً: بى‏پروايى و خودنمايى زن، كه از بزرگ‏ترين گناهان كبيره است، آسيب و جنايتى است بزرگ بر روح و فطرت الهى خود زن و در نتيجه تأثير آن بر بدن و صورت او و از دست رفتن تدريجى جمال و زيبايى آن، چرا كه فطرت زن طالب عفت و حيا، و قانون روح او خداپرستى و اطاعت از فرمان‏هاى اوست نه شهوت‏پرستى و اطاعت از هوى و هوس؛ چنان كه رعايت عفاف و حجاب باعث استحكام و افزايش زيبايى زن مى‏شود، چون رعايت عفت و حجاب حركتى است در مجراى قوانين روح و به تبع آن، قوانين جسم، لذا حضرت على عليه‏السلام فرمودند: «زكاة الجمال العفاف؛ زكات زيبايى عفت است».[1]
زكات در لغت به معناى رشد و نمو است. بنابراين مضمون حديث اين است كه رعايت عفت و حجاب باعث رشد و بالندگى استعدادهاى روح و افزايش زيبايى چهره و اندام است. علاوه بر اين كه روح زيبا، سازنده بدن زيباست.
ثانياً: غالب زنان بدحجاب در اثر پيدايش عيب و نقص در بدن و صورت خود، دچار ناراحتى شديد و عقده حقارت مى‏گردند و گاه تبديل به يك بحران بزرگى در زندگى‏شان مى‏شود كه اثر منفى آن در كاهش زيبايى آنها نقش اساسى دارد.
ثالثاً: بدحجابى از جلوه‏هاى روشن فقدان يا ضعف عفت است و زيبايى چهره بدون تقوا و عفت جاذبه‏اى نخواهد داشت، مگر براى شهوت‏پرستان.
رابعاً: جامعه‏اى كه زنان در آن، جمال و زيبايى‏هاى خود را در معرض تماشاى عموم قرار مى‏دهند، چشمان ناپاك مردانى كه از تقوا برخوردار نيستند، به طرف آنها متوجه و خيره شده و نسبت به جمال همسران خويش بى‏توجه خواهند شد و يا لااقل جاذبه آنان تقليل مى‏يابد. روشن است كه همسران زنان خودنما نيز از اين قاعده مستثنا نيستند.
نتيجه اين‏كه: زنان مزبور از چند جهت از سلاح جاذبه زيبايى ظاهرى ـ ولو به تدريج و مرور زمان ـ خلع شده و محبوبيت خويش را نزد همسران‏شان از دست مى‏دهند و يا به شدت تقليل مى‏يابد.
----------------------------------------------
[1] ـ غرر الحكم: ج 1، ص 384.