درخت را دیده ای که چگونه در پس حلول بهار، شکوفه دار شدن را تجربه میکند؟
قنات را دیده ای که با چه اشتیاقی، لحظه تموّج آب را در دل خویش، به رخ کویر میکشد؟
کعبه نیز همین گونه، مباهات رویش تو را بر جهان فریاد میزند. این کعبه نیست که شکافته میشود تا شکفتن تو را لمس کرده باشد؛ این آغوش خداست که برای تحویل دادن تو به آفرینش خویش، گشوده شده است.
محبوبه زارع
دیدگاهها
خوراکخوان (آراساس) دیدگاههای این محتوا