از نظر اجتماعى كه ثابت شد مهدى نوعى، استحاله وجودى دارد و وقوعش غير ممكن است و ثابت شد كه مهدى، شخصى است معين و بايستى وجود خارجى داشته و از دودمانى پاكيزه ريشه گرفته باشد و چون نظير خاندان رسول خدا صلى الله عليه و آله خاندانى در فضيلت و طهارت يافت نشده و نمى شود و بايستى مهدى از اين دودمان باشد و او خليفه دوازدهم آن حضرت است.
پس بايستى حضرت بارى تعالى به مهدى، طول عمرى عنايت كند كه هر وقت، زمان مساعد ظهورش گرديد و بشر شايسته عدل جهانى و ايمان جاودانى گرديد، مهدى قيام كند و پرچم عدل خدايى را در سراسر گيتى به اهتزاز آورد و خواسته فطرى بشريت را بدو عطا كند و غايت از ارسال انبيا را محقق سازد.
فرد ممتاز
بديهى است كه در ميان انواع نباتات و حيوانات، وجود افراد ممتاز ميان نوع خودشان حقيقت دارد.
درخت سيبى كه چندان سيب دارد، گاه در ميان سيبهايش سيبى پيدا مى شود كه از نظر رنگ و طعم و بو و حجم ممتاز است و سيبهاى ديگر درخت، فاقد اين كمالات هستند.
حال در جميع نباتات چنين است؛ خواه تره بار باشند، خواه خشكبار؛ خواه نباتات بوته اى باشند، خواه درختى.
در ميان حيوانات نيز، اين سنت ادامه دارد شبانان، دامداران، خدمتگزاران باغ وحش براى تخمگيرى از افراد ممتاز استفاده مى كنند. در ميان انسانها نيز، حال چنين است :
شاگرد اول كلاس، فرد ممتاز ميان شاگردان كلاس است. برندگان امتحانات سراسرى كنكور، افراد ممتاز در ميان داوطلبان هستند.
گاه فردى در شهر و يا زمانى، فرد ممتاز است، ولى در شهر ديگر يا زمان ديگر، فرد عادى به شمار مى آيد.جوانى كه در ايران و لبنان تحصيل كرده بود، مى گفت : هنگامى كه در ايران بودم، همرديف شاگردان بودم و هنگامى كه در لبنان تحصيل مى كردم فرد ممتاز كلاس به شمار مى آمدم.
گاه فردى در زمانى در كل جهان، فرد ممتاز است؛ مانند كسانى كه در بازيهاى المپيك مدال طلا و يا نقره و برنز مى گيرند.
افراد ممتاز بشرى، گوناگون هستند؛ فردى در زيبايى فرد ممتاز مى شود و ملكه و جاهت لقب مى گيرد. فردى در نيروى بدنى فرد ممتاز مى شود و رستم زمان و قهرمان جهان مى گردد، فردى در دانش و بينش چنين مى شود و ابن سينا مى گردد، دگرى در زيركى و سياست چنين مى شود مانند ((بيسمارك )). فردى از نظر تقوا و فضيلت، فرد ممتاز مى گردد و سلمان زمان و ابوذر دوران ناميده مى شود.
اين مطلب، بديهى است و مورد مشاهده همه خلق است، ولى ممتاز بودنشان اختصاص به زمان و مكان دارد و جهانى و همگانى و جاويدانى نيست و افراد ممتاز بشريت، نمى توانند باشند.
ولى گروهى افراد ممتاز بشريت هستند كه در ميان همه خلق جهان مثل و مانند ندارند؛ هر چند در زمانى مخصوص و يا در مكانى مخصوص زيست داشته اند. اين بزرگمردان، پيامبران خدا هستند كه همگان از همه خلق برترند؛ هر چند برتر و بالاترى در ميان خودشان وجود دارد.
چرا اينان، افراد ممتاز بشريت هستند؟
چون شايستگى داشتند كه بدين منصب مقدس از سوى خدا نايل گردند و دگران چنين شايستگى و قابليت را نداشتند.
در ميان اين بزرگمردان، آن كه از همگان برتر و بالاتر است و داراى شايستگى و فضيلت و بزرگوارى بيشتر است، وجود مقدس خاتم انبيا محمد مصطفى صلى الله عليه و آله است كه فرد ممتاز بشريت است و از همه خلق جهان، گذشتگان و آيندگان، برتر و بالاتر است.
از اين رو، سيدالانبيا و اشرف پيامبران گرديد. اوصيا و خلفاى دوازده گانه آن حضرت، چنين هستند كه همگى افراد ممتاز جامعه بشريت بوده و هستند و در ميان خلق جهان مثل و مانند ندارند. زيرا كه عاليترين و مقدسترين منصب الهى به آنها تفويض گرديده است و از سوى خدا به فرمانفرمايى همه انسانها برگزيده شده اند.
اين گروه ممتاز و برترين، از حضرت خاتم انبيا آغاز مى شوند و به حضرت خاتم اوصيا، يعنى حضرت مهدى، ختم مى شود.
همگى داراى دانشى برتر، بينشى برتر، عقل و خردى برتر، فضايل و مناقبى برتر بوده و مى باشند و نظير و مانند ندارند.
در ميان اين بزرگمردان، حضرت مهدى از نظرى فردى ممتاز شده و داراى عنايت مخصوصى از سوى خدا گرديده، و آن طول عمر است و اين فضيلت، اختصاص به حضرتش دارد و از امتيازهاى آن وجود مقدس است و فرد ممتاز انسانى و جهانى و جاودانى به شمار مى آيد كه در گذشتگان و آيندگان نظير ندارد.
طول عمر، موجب رنج و مشقت است و بايستى مصيبت كش عزيزان و دوستان باشد و ساليانى دراز در رنج فراق بگذراند. ولى حضرتش، براى خاطر خدا، اين رنج و اين مصيبت و مشقت را تحمل مى كند؛ چون پايدارى و صبر را به حد اعلا داراست و اين صبر و شكيبايى يكى از بزرگترين فضايل آن حضرت خواهد بود.
----------------------------------------------
نويسنده : آية الله سيد رضا صدر
باهتمام : سيد باقر خسرو شاهى
منبع : www.m-mahdi.com
