وی، که از صحابه مخصوص امام عسکری
و وکیل و کارگزار محمد بن عثمان بود، در سال ۳۰۵ه .ق به امر امام عصر
، به نیابت برگزیده شد.
حسین، ایرانی نژاد و از خاندان «نوبخت » بود. هنگام عیادت نایب دوم از سوی حضرت انتخاب شد. وقتی محمد بن عثمان وفات یافت، حسین بن روح بقیه روز را در خانه او ماند. خادم محمد بن عثمان عصا، صندوقچه و کتابی را، که از محمد مانده بود، به وی سپرد. حسین بن روح وقتی آنها را دید، گفت: این عصا از آن مولایم امام عسکری
است; صندوقچه حاوی انگشتر امامان است و قنوت ائمه در کتاب ثبت شده است.
پس از مدتی، اولین نامه در یکشنبه پنجم شوال سیصد و پنج هجری قمری، از ناحیه مقدس امام عصر
به وی رسید. در آن نامه چنین نوشته بود: «ما وی [حسین بن روح] را می شناسیم. خداوند تمام خوبیها و خشنودی های خود را به او بشناساند و با عنایات خود او را خوشحال کند. از نامه او آگاه شدیم و به او در مسؤولیتی که به او واگذار کرده ایم، اطمینان داریم. او نزد ما مقامی دارد که سبب خشنودی او است. خداوند احسانش را به او افزونتر کند». ...
ادامه مطلب ...