از آغاز ظهور اسلام ، يهود و نصارا هر كدام به شيوه اى با اسلام برخورد مى كردند، يهود از روى حسد ورزى و كينه و دشمنى با اسلام و پيامبر و مسلمين ، سر ناسازگارى و عناد داشتند و از هيچ زمينه اى براى ضربه به اسلام چشم پوشى نمى كردند.
در مقابل نصارا روشى منطقى و معقول ، و برخوردهاى مهرآميز و دوستانه با اسلام و مسلمين داشتند. قرآن كريم از اين دو برخورد، متفاوت ياد مى كند و بارها به نشانه قدرشناسى ، از حق گرايان مسيحى تمجيد مى كند و از برخوردهاى معقول و سنجيده آنان ستايش مى كند.
گروهى از آنان كه از زهاد و عباد و دانشمندان مسيحى بودند وقتى كه با قرآن و پيام آن آشنا شدند و آن را حق يافتند، مسلمان شدند و از شادمانى گريستند و چنين گفتند:
ربنا امنا فاكتبنا مع الشاهدين (1) ؛
بارالها، ايمان آورديم ، ما راهم در زمره گواهان (و مسلمين ) قرار ده .
--------------------------------------
1 - مائده (5) آيه 83.
-------------------------------------
منبع: كتاب دعاهاى قرآن، حسین واثقى.