محمد تقي صرفي
پيامبر اسلام(ص)داراي معجزات فراواني براي اثبات نبوت خود بوده است كه حدود4440معجزه براي حضرت شمرده اند.از جمله آنها:
معجزه شق القمر:
آمده است كه مشركان از پيامبر خواستند تا ماه را براي آنها دونيم كند!حضرت فرمود:اگر اين كار را بكنم ايمان مي آوريد؟گفتند:آري!
شب چهارده ماه،پيامبر دعا كرد كه ماه دو نيم شود.ناگاه ماه دوپاره شد!پيامبر آنها را صدا زد وفرمود:ببينيد!پس پيامبر به سجده رفت.(تفسير نمونه ج27ص1)بعد از اين معجزه آيات سوره قمر نازل شد كه(اقتربت الساعه وانشق القمر.وان يروا آيه يعرضوا ويقولوا سحر مستمر)قيامت نزديك شد وماه شكافته شد.ومشركين وقتي معجزه اي مي بينند،اعراض كرده ومي گويند اين سحر وجادوي دائمي است!
ومعجزات ديگر.
امّا اين معجزات با رحلت پيامبر،پايان يافت.ولي معجزه بزرگ پيامبر اسلام،قرآن كريم است كه جاويدان بوده وبراي همه زمانها ومكانهاست.
دليل جاويدان بودن قرآن اين است كه پيامبران ديگر براي دوره خاصي مبعوث مي شدند.مثلا حضرت نوح براهل زمين در زمان خودش،هود براي قوم عاد،صالح براي قريه ثمود،شعيب براي چهل خانه در مدين،ابراهيم براي اهل روستايي،يعقوب براي كنعان،يوسف براي مصر،يوشع براي بني اسرائيل،عيسي براي بيت المقدس مبعوث شدند.
امّا حضرت محمد(ص)براي اهل آسمان وزمين تا روزقيامت.پس كتاب اوهم براي همه زمين وآسمان تا روز قيامت ؛باقي است.
ويژگيهاي قرآن
1 - مرز زمان ومكان را در هم شكسته وتا قيامت معجزه است.
2 - معجزه اي است روحاني ومعنوي واگر معجزات ديگر،چشم وگوش را تسخير مي كند،قرآن در اعماق جان ودل نفوذ مي نمايد.
3 - يك معجزه گويا وناطق است وخود اعلام مي كند كه(قل لئن اجتمعت الجن والانس ان يأتوا بمثل هذا القرآن لا يأتون بمثله ولوكان بعضهم لبيعض ظهيرا)اسراء88
يعني بگو اگر انس وجن پشت بهم بدهند تا مثل اين قرآن را درست كنند نمي توانند.!
4 - اين قرآن را شخصي آورده كه امّي بوده ودر ميان امّيين زندگي مي كرده است.يعني در محيطي كه كمتر كسي پيدا مي شد كه حتي سواد خواندن ونوشتن داشته باشد،فردي كتابي مي آورد كه درس نخوانده واستاد نديده است ولي كتابش آنچنان شگفت آور است كه هزاران تفسير برآن نوشته شده ولي هنوز نتوانسته اند يك پرده از هفتاد پرده آياتش را كنار بزنند.
يك داستان
اميرالمؤمنين(ع)فرمود كه روزي حسين(ع)مريض شد.فاطمه(س)اورا در آغوش گرفت وخدمت پيامبر برد وعرضه داشت:يا رسول اللّه!از خدا بخواه كه فرزندم را شفا دهد!پيامبر فرود:دخترم!خدا اين كودك را بتو داده واو قادر است كه شفادهد.ناگاه جبرئيل نازل شد وفرمود:اي محمّد!خداوند در هرسوره فا قرار داده ودر حمد قرار نداده است وفا علامت آفيت است .پس چهل بار بر ظرفي حمد را بخوان وآنرا بر روي حسين(ع)بريز!شفا مي يابد.
حضرت رسول(ص)بدستور جبرئيل عمل كرد وبه بركت آن،خداوند حسين(ع)را شفا داد.(بحارج92ص261)
