«شعر : در سوگ بزرگ خديجه كبرى ‏عليها السلام‏»

(زمان خواندن: 1 دقیقه)

شد از عالم خديجه همسر پيغمبر خاتم‏
سيه چون شامِ ماتم شد، از اين فقدان او عالم
ببار اى آسمان از غم، بنال اى  اختر گردون‏
كه از بهر خديجه شد، پيمبر در غم و ماتم‏


ز كف داده پيمبر وا مصيبت همسر خود را
سزد گر قامت صبرش شود از اين مصيبت خم
نهاده فاطمه سر بر سر زانوى پيغمبر
بريزد در غم مادر سرشك از ديده‏ى پر غم
از اين ثلمه نه تنها قدسيان در سوگ بنشستند
كه سوزان شد از اين ماتم دل حوّا و آدم هم
گرامى مادر زهرا خديجه آن مهين بانو
به سوى ملك عقبى‏ شد از اين دنياى رنج و غم
بنازد مادر گيتى بر اين فرزانه فرزندش
خدا باور، محمد خو، على خصلت، مسيحا دم
كسى كه ثروت خود را، فداى دين و ايمان كرد
كسى كه پايه‏ى  اسلام شد  ز ايثار او محكم
به سوگش خامه‏ى خونين گرفته «مجلسى» در كف‏
شد از اين ماتم عظمى‏ سرشك ديده‏اش چون يم
مجلسى همدانى‏
سيد مهدى اخوان موسوى‏
منبع : سایت حضرت خدیجه