يكى از خصيصههاى آن امام بزرگ، عدم سوء استفاده از بيتالمال بود، آن حضرت در عين اقتدار و گسترش قلمرو حاكميت و در اختيار داشتن بيتالمال مسلمين، نه تنها سوء استفاده نكرده بلكه براى خود، حقوقى مساوى با ديگران از بيتالمال مسلمين برداشت مىنمود، و گاهى همان حقوق ناچيز را نيز در راه خدا انفاق مىفرمود، و خود آن حضرت تهيدست مىگشت.
راوى مىگويد: روزى در بازار كوفه، حضرت على(ع) را ديدم كه در كنارى ايستاده و شمشير خويش را در معرض فروش گذاشته است! با شگفتى پرسيدم: يا اميرالمؤمنين، چرا مىخواهيد شمشيرتان را بفروشيد؟! امام با لبخند متواضعانهاى فرمودند: چون نياز به پول آن دارم، تا امرار معاش كنم!
و اين در زمانى بود كه خراج بزرگترين ابرقدرت آن روز دنيا يعنى دولت گسترده اسلامى تحت اختيار آن امام معصوم قرار داشت!.
راوى ديگرى مىگويد: حضرت على(ع) را در فصل زمستان در بازار بصره يافتم، در حالى كه تنها دو قطعه پارچه كم قيمت به تن داشت و هوا سرد بود، از آن حضرت پرسيدم: كه چرا لباس كافى به تن نداريد؟! حضرت فرمودند: من روزى كه به اين شهر آمدم بيش از اين لباسى به تن نداشتم، و اگر روز خروجم از شهر شما چيزى بيش از اين به همراه داشتم، اين خيانت است.
اين نمونه هائى را كه از زندگانى متواضعانه آن امام عظيمالشأن ذكر كرديم به عنوان مثال بود، كه سراسر زندگانى او تمام خدا پسندانه و با نهايت تواضع بوده، چه قبل از فرمانروائى و چه در زمان آن، و لذا در نهجالبلاغه ضمن خطبهاى مفصل مىفرمايد، با من مثل جباران و توانگران سخن مگوئيد، و خطابم نكنيد... و اين شيوه تربيت شدگان مكتب وحى است، تا براى تمامى رهبران و فرمانروايان عالم اسوه باشند.
-------------------------------------------
نويسنده : سيد محمد شيرازي
