اين حريم کبريايي درگه شاه رضاست (ع)
در حريمش از خلايق روز و شب غوغا به پاست
محور کون و مکان فرزند موساي کبار (ع)
ذات حق او را به انوار تجلي اش صفاست
اين فضاي عشق بگشوده است روز و شب به خلق
پور موسي (ع) مظهر لطف و عنايت هم وفاست
اي که بر هر در زدي ناکام گشتي از جواب
سر بنه بر تربتش کاين جا مقام التجاست
با ارادت سر بنه بر تربت حق اليقين
تا که بخشايد به دوران آنچه را بر تو رواست
در تلاطم هاي بحر زندگي او ناجي است
او که سکاندار عشق و رحمت بي انتهاست
پرتوي گير از وجودش تا بماني جاودان
چون که او نور دو چشم حيدر (ع) و هم مصطفاست (ص)
خوش شفابخش است بر ما درگه مولا (ع) حکيم
با يقين اينجا مقامي از جميع اولياست (ع)
-----------------------------------
دکتر سيد مهدي ايزدي دهکردي (حکيم)
منبع:كتاب گلهاي محمدي
مقاله ها
شعر «حريم كبريايي»
- بازدید: 4946