شعر «حريم كبريايي»

(زمان خواندن: 1 دقیقه)


اين حريم کبريايي درگه شاه رضاست (ع)
در حريمش از خلايق روز و شب غوغا به پاست‏
محور کون و مکان فرزند موساي کبار (ع)
ذات حق او را به انوار تجلي‏ اش صفاست‏
اين فضاي عشق بگشوده است روز و شب به خلق
پور موسي (ع) مظهر لطف و عنايت هم وفاست‏
اي که بر هر در زدي ناکام گشتي از جواب‏
سر بنه بر تربتش کاين جا مقام التجاست‏
با ارادت سر بنه بر تربت حق اليقين‏
تا که بخشايد به دوران آنچه را بر تو رواست‏
در تلاطم‏ هاي بحر زندگي او ناجي است‏
او که سکاندار عشق و رحمت بي‏ انتهاست‏
پرتوي گير از وجودش تا بماني جاودان‏
چون که او نور دو چشم حيدر (ع) و هم مصطفاست (ص)
خوش شفابخش است بر ما درگه مولا (ع) حکيم‏
با يقين اينجا مقامي از جميع اولياست (ع)
-----------------------------------
دکتر سيد مهدي ايزدي دهکردي (حکيم)
منبع:كتاب گلهاي محمدي