امامت در بينش مكتب تشيع، در سه شرط اساسي خلاصه مي شود :
1- علم بر تر ( افضل بودن از همه از نظر علمي )
2- عصمت ( مصونيت از هر گونه خطا و لغزش )
3- نصب از جانب خدا و پيامبر (ص) �.
امام جواد (ع) همانند ائمه ديگر داراي اين شرايط بود هر چند كه سن حضرت(ع) به هشت سال نمي رسيد.
در بينش توحيدي و مكتب تشيع سن ملاك و معيار براي امامت نيست همانگونه كه ملاك و معيار براي پيامبري و نبوت به شمار نمي رود.
حضرت يحيي (ع) و حضرت يوسف (ع) در كودكي به پيامبري رسيده اند ، و عيسي پيامبر نيز در كودكي و در گهواره فرمود: " قال اني عبدالله اتني الكتاب وجعلني نبيا" . " خداوند مرا پيامبر خود قرار داده و كتاب به من عطا فرموده است." ( مريم /30 )
از اينرو امام رضا (ع) در اظهار نظر بعضي از ياران خود، مبني بر كم بودن سن امام جواد(ع) براي امامت فرمودند : " سن عيسي (ع) در هنگام نبوت كمتر از سن فرزند من بوده است ". روضه الواعظين ، ص 203
امام رضا ( ع) در جايي ديگر در راستاي ابهام زدايي از جانشين بودن امام جواد (ع) با سن كم پس از وي ، به جانشيني سليمان از داود استناد مي كند و مي فرمايد : " حضرت سليمان زماني كه هنوز كودكي بيش نبود و گوسفندان را به چرا ميبرد،حضرت داود (ع) او را جانشين خود كرد ، در حاليكه عُباد و علماي بني اسراييل اين عمل ( جانشين بودن سليمان را ) را انكار مي كردند". الكافي, ج 1 ,ص 383
انتصاب امام جواد (ع) از سوي پيامبر (ص) بر كسي پوشيده نبود، چرا كه نام مبارك امام جواد (ع) در زبان پيامبر (ص) و معصومين قبل آمده بود.
در كنار شنيده شدن نام امام جواد (ع) در زبان پيامبر(ص) و معصومين پس از وي و تصويري از عصمت حضرت در عينيت جامعه آنچه براي غير شيعه، تعجب آور بود و آن را مي توان سندي گويا بر امامت حضرت جواد (ع) و حتي اثبات امامت ، ائمه ديگر در نزد غير شيعه بر شمرد ، علم لَدني حضرت امام جواد (ع) است كه اختصاص به امام دارد ، پاسخگويي وي به علما ء و دانشمندان بزرگ عصر خويش آن هم در سن هفت هشت سالگي , علم امامت خود را به منصه ظهور رساند.
------------------------------------
منبع :شبکه اطلاع رسانی امام جواد علیه السلام