به مقتضاى روايات عديده‏اى كه از امامان بزرگوار راجع به فضايل و مناقب حضرت فاطمه معصومه سلام‏اللَّه‏عليها و ثواب زيارت آن مخدّره معظّمه رسيده است، طبعاً ولىّ‏عصر، امام زمان ارواحنافداه نيز براى آن بانوى بهشتى احترام و تعظيم فراوان قائلند و از روى همين قراين و شواهد مى‏توان گفت كه آن ولى‏اعظم خدا نيز به زيارت عمّه بزرگوار خود، حضرت فاطمه معصومه سلام‏اللَّه‏عليها اهتمام دارند و مرقد مطهّر وى مورد توجّه، عنايت و الطاف امام زمان عليه‏السّلام مى‏باشد.
و به همين مناسبت زائران بقعه منوّره از زن و مرد نيز مورد لطف خاصّ امام زمان عليه‏السّلام مى‏باشند، زيرا آن حضرت مى‏بينند كه دلدادگان آل محمّد و شيعيان اهلبيت عليهم‏السّلام سر بر آستان عمّه گرانقدرشان ساييده و عتبه مباركه و ضريح مقدّس او را مى‏بوسند.
اينها مطالبى بود كه با ملاحظه اخبار و روايات مربوط به زيارت بى‏بى دو عالم ذكر كرديم. علاوه كه بعضى از مكاشفات و رؤياهاى صادقه نيز كه براى اهل‏دل و صاحبان‏نفوس‏زكيّه واقع شده، حكايت از همين معنا مى‏كند.
مرحوم آيت‏اللَّه حاج آقا مرتضى حايرى رضوان‏اللَّه‏عليه، فرزند برومند مؤسّس حوزه‏علميه‏قم مرحوم آيت‏اللَّه‏العظمى حاج شيخ عبدالكريم حائرى قدس‏سرّه‏الشريف در يادداشتهاى خود نوشته‏اند: من اين جريان را كه اهل علم و تحقيق و دقّت در امور، زيارت حضرت معصومه سلام‏اللَّه‏عليها را در قسمت بالاسر حرم حضرت فاطمه‏معصومه سلام‏اللَّه‏عليها انجام مى‏دادند، نمى‏پسنديدم براى اينكه:
اولاً سلام به حسب اعتبار عرفى بايد به طرف آن موجود محترم باشد نه بالاى سر او و رو به قبله، كه جسم مطهّر در طرف چپ واقع مى‏شود. و تا آنجا كه مى‏دانم در هيچ‏يك از سلام‏ها به اين شكل نرسيده است.
و ثانياً در خصوص ضريح آن حضرت كه قبر مطهّر انحراف دارد، صورت مطهّر نوعاً در پشت سر واقع مى‏شود.
شبى خواب ديدم كه سه‏نفر مردمان بيابانى و بيابان‏گشته كه يكى از آن سه بزرگوار - در عالم خواب معلوم بود كه امام‏عصر عجّل‏اللَّه‏تعالى‏فرجه‏الشّريف بود، در پشت سر حضرت، رو به قبله در طرف سر مبارك ايستاده‏اند و به حسب ظاهر زيارت مى‏كنند، يعنى معلوم بود كه براى زيارت ايستاده‏اند، ولى من كلمات آنها را نمى‏شنيدم.
بعداً من به روايت سعد، كه دليل بر زيارت آن وجود مبارك است مراجعه كردم. ديدم "عندالرأس‏مستقبل‏القبلة" دارد؛ يعنى نزد سر و جانب سر، روبه‏قبله و "فوق الرأس" ندارد كه معنى آن "بالاى سر" باشد. ونزد سر، روبه قبله، باتوجه به عرفيّت سلام كه بايد رو به جانب جسد مطهّر باشد منطبق بر همان موضع مى‏باشد كه در عالم خواب امام عليه‏السّلام و دو نفر از ياران آن بزرگوار ايستاده بودند. (1)
----------------------------------------
(1) يادداشتهاى مرحوم آقاى حايرى، ص 118.
------------------------------
على كريمى جهرمى

نوشتن دیدگاه