مقاله ها

يكى از مدارس علميّه شهرستان قم، مدرسه مباركه ستيه است كه در محلّه ميدان مير و جنب آن ميدان واقع شده و مشهور است كه حضرت فاطمه معصومه سلام‏اللَّه‏عليها در دوران اقامتشان در قم - يعنى در فاصله ورود تا وفات - در اين مكان به سر مى‏برده و دوران هفده روز نقاهت و بيمارى خود را در آنجا گذرانيده‏اند و براى آن مجلّله معظّمه در آن مكان محرابى‏بوده‏است كه در آن عبادت‏مى‏كرده‏اند و به گفته بعضى‏از اهل‏تحقيق آن بقعه‏مباركه را بيت‏النّور خوانده‏اند و آن بقعه جزء خانه موسى بن خزرج بوده و او از آن حضرت در آن‏جا پذيرائى مى‏كرده است.
در ذيل روايتى كه مرحوم مجلسى اعلى‏اللَّه‏مقامه در شرح حال حضرت معصومه سلام‏اللَّه‏عليها نقل كرده آمده است كه: محراب نماز فاطمه سلام‏اللَّه‏عليها تا هم‏اكنون در خانه موسى بن خزرج موجود است. (1)
مرحوم محدث قمى رضوان‏اللَّه‏عليه بعد از نقل اين مطلب مى‏گويند: فقير گويد: در زمان ما نيز آن محراب موجود است و آن واقع است در محله ميدان مير و معروفست به ستّيه و ستّى، به معنى خانم و بى‏بى است. (2)
و ما نيز مكرّر به زيارت آن مكان مقدّس رفته‏ايم. حجره مزبور كه محراب مبارك حضرت معصومه سلام‏اللَّه‏عليها در آن قرار دارد، در قسمت جنوبى مدرسه واقع شده است.
اين مدرسه شريف به امر و همّت مرحوم آيت اللَّه العظمى آقاى گلپايگانى قدس سرّه بازسازى شده است.
در پيشانى درگاه شمالى بقعه عبارت: يا فاطِمَةُ اِشْفَعى لى فِى الْجَنَّةِ و در ذيل آن اين بيت ثبت شده است:
•    اين جايگاه كيست كه آنقدر منوّر است
•     اين سجده‏گاه دختر موسى‏بن‏جعفر است.
(3) البته مصراع اول اين شعر موزون نيست و احتياج به تصحيح و تغيير دارد و مى‏توان گفت :
اين جايگاه كيست كه اين‏سان منوّر است اين سجده‏گاه دختر موسى‏بن‏جعفر است
در پايان اين بحث دو نكته را يادآورى مى‏كنيم كه هركدام به نوبه خود، مهم، سازنده و قابل توجّه است:
1- دخت بلندمقام حضرت موسى‏بن‏جعفر عليه‏السّلام در مدت هفده روز كه در قم و در خانه موسى‏بن‏خزرج اقامت داشته، محراب مخصوصى براى عبادت و نيايش، ترتيب داده بودند و اين درسى بزرگ، براى عموم پيروان مكتب آنل محمّد عليهم‏السّلام به ويژه زنان و دختران مسلمان است كه به نماز و نيايش و بندگى خداى تعالى اهتمام بورزند و آن را امرى سهل و آسان قلمداد ننمايند.
2- الطاف الهى را درباره شيعه بنگريد كه اين بانوى عظمى از دو نقطه شهرستان قم، فيض بخشى مى‏كند: يكى اقامتگاه چند روزه او و ديگرى خوابگاه هميشگى و مدفن پيكر پاكش. و هر دو مكان از قداست خاصّى برخوردار است و متوسّلان به ذيل عنايت خاندان عصمت و طهارت، گاهى از آن بقعه مباركه و ديگر گاه از اين قبه ساميه و مطهّره، توسل پيدا كرده، دست حاجت و نياز به دربار الهى بلند مى‏نمايند و مشمول افاضات غيبى پروردگار بزرگ واقع مى‏شوند.
•    از رهگذر خاك سر كوى شما بود
•    هر نافه كه در دست نسيم سحر افتاد
----------------------------------------
(1) مجلسى، محمّدباقر، بحارالانوار، ج 57، ص 219.
(2) قمى، حاج شيخ عباس، منتهى‏الامال، ج 2، ص 162.
(3) فيض، عبّاس، گنجينه آثار قم، ج 2، ص 70.
------------------------------
على كريمى جهرمى

نوشتن دیدگاه